موسوی گرمارودی: در شعر آیینی باید از غلو اجتناب کرد

کدخبر: 1009544

این شاعر گفت: یکی از مهم‌ترین کارهایی که باید در زمینه شعر آیینی انجام گیرد کناره‌گیری از "غلو" است/ شاعران با تقویت نگاه توحیدی و پرداختن به این مضمون می‌توانند از غلو در شعر آیینی فاصله بگیرند

به گزارش «نسیم»، سیدعلی موسوی گرمارودی، شاعر و محقق ادبی پیش‌کسوت، درباره عدم رویکرد شاعر آیینی امروز به شعر توحیدی و مناجات گفت: شاید نباید گفت شاعران جوان امروز صرفا توجهی به شعر توحیدی ندارند، بلکه درست‌تر آن است که حتی پیش‌کسوتان این شاعران هم چندان در این زمینه کار نکرده‌اند. وی ادامه داد: اگر پیش‌کسوتان حوزه شعر آیینی آثار بیشتری خلق می‌کردند، جوان‌ترها هم با نگاه به دست آن‌ها به این سمت و سو حرکت می‌کردند و اشعار و آثار بیشتری در این زمینه خلق می‌شد. این شاعر پیش‌کسوت اظهار کرد: به نظر من برای حرکت در این زمینه باید دو کار انجام گیرد؛ اولین کار برای این منظور که ضرورت این نوع شعر مشخص شود و آن این است که باید به همه شاعران گفته و یادآوری شود که اگر انبیا و چهارده معصوم (ع) آمدند، برای توحید بوده‌ است. باید این فرهنگ و این اندیشه برای شاعران امروز ما جا بیفتند که توحید مهم‌ترین رسالت انبیا و ائمه(ع) بوده است. به گفته موسوی‌گرمارودی این نگاه نه تنها ضرورت پرداختن به شعر توحیدی و مناجات را ایجاب می‌کند بلکه اجازه نمی‌دهد شعر آیینی ما به بیراهه برود. وی درباره کار دوم که انجام آن برای حرکت در زمینه شعر توحیدی لازم است، گفت: یکی از مهم‌ترین کارهایی که باید در زمینه شعر آیینی انجام گیرد کناره‌گیری و اجتناب از «غلو» است. شاعران با تقویت نگاه توحیدی و پرداختن به این مضمون می‌توانند از غلو در شعر آیینی فاصله بگیرند. این محقق، مترجم و استاد ادبیات اظهار کرد: به هر حال آنچه در این زمینه اهمیت دارد و علت اصلی پرداختن به شعر توحیدی و مناجات محسوب می‌شود آن است که بدانیم مرکز اقدامات پیامبران الهی و جانشینان معصوم آنان برای جا انداختن توحید بوده است. این بزرگواران آمدند تا ما خدا را بهتر بشناسیم. وی با بیان اینکه من حدود 8 شعر توحیدی و مناجات را در آغاز مجموعه «گوشواره‌های عرش» قرار داده‌ام، گفت: بعد از این اشعار، شعرهایی در مدح پیامبر(ص) و امیرالمومنین(ع) و حضرت زهرا(س) و دیگر ائمه قرار دادم. موسوی گرمارودی در پایان تاکید کرد: بنابراین باید بدانیم کلمه محوری قرآن کلمه توحید است و این کلمه باید در شعر آیینی امروز هم جایگاه خود را بیابد.

ارسال نظر: