سیاوش طهمورث: تئاتر شهرستان باید حمایت شود تا چراغش روشن بماند

به گزارش «نسیم»، در روزهای ابتدایی هفته جاری، نخستین جشنواره تئاتر کوثر در نطنز استان اصفهان برگزار شد و استقبال گروه‌های نمایشی از آن و سالن‌های مملو از خیل تماشاگران مشتاق نطنزی، نشان داد در صورت برنامه‌ریزی صحیح برای تئاتر در شهرستان‌ها حتی شهر کوچکی مانند نطنز، استقبال باشکوهی از هنرهای نمایشی رقم خواهد زد.

در آیین اختتامیه این جشنواره، سیاوش طهمورث و جمشید جهانزاده از هنرمندان برجسته تئاتر کشور حضور داشتند که در این گفت‌وگو به به بیان نقطه نظرات و پیشنهادهای خود پرداختند.

سیاوش طهمورث اگرچه معتقد است صرف برپایی یک جشنواره، اگر تنها به این دلیل باشد که برنامه ای تشریفاتی برگزار شود، چند روزی ادامه داشته باشد و با پایان یافتن آن نیز همه چیز تمام شود، به درد نمی‌خورد، ولی می‌گوید: اگر برای کسانی که در این جشنواره‌ها شرکت می‌کنند، هدف‌گذاری شده و امکاناتی ایجاد شود که آن‌ها بتوانند با استفاده از این امکانات، خود را برای سال‌های بعد آماده کنند، برپایی جشنواره‌ها کارساز خواهد بود.

وی دلیل این امر را استمرار فعالیت گروه‌های نمایشی و تئاتر در آن مناطق می‌داند و اضافه می‌کند: برپایی چنین جشنواره‌هایی بهانه می‌شود تا جوانان علاقمند و هنرمندان آن منطقه برای کارکردن و فعال بودن، تشویق شوند.

این هنرمند برجسته تئاتر تأکید می‌کند: البته کار کردن به تنهایی کافی نیست بلکه باید اهالی تئاتر شهرستان مورد حمایت قرار گیرند تا بتوانند ضمن آنکه به صورت مستمر فعالیت دارند، گروه تشکیل دهند و چراغ تئاتر شهرستان خود را روشن نگه دارند.

وی البته توضیح می‌دهد که قبل از تصمیم گیری برای هرکاری، داشتن مخاطب از اولویت برخوردار است و اضافه می‌کند: اگرچه ممکن است برگزاری جشنواره، کمک کند تا تئاتر آن منطقه تقویت شود اما قبل از هرچیز، باید آن منطقه مطرح شود.

طهمورث درباره شهرستان نطنز می گوید: چه کسی می توانست حدس بزند نطنز بتواند جشنواره برگزار کند یا اصلا تماشگر زیادی داشته باشد؛ اما آنچه ما دیدیم، نشان داد که این شهر نه تنها جشنواره را به خوبی و با کمبود امکانات برگزار کرد بلکه تماشاگر داشتند و تعجب در این بود که اگرچه تئاتر به این شکل، برای اولین بار در آنجا اجرا می شود ولی سالنها پُر می شود و من برای نخستین بار دیدم که در یک شهر کوچک، عده ای به صورت ایستاده در سالن، کار را دنبال می کردند.

طهمورث این اتفاق را نشانه تاثیرگذاری مثبت جشنواره می داند و می افزاید: در نظنز تماشاگر برای تئاتر به صورت بالقوه وجود دارد و فقط باید با تمهیداتی بالفعل شود؛ اصلا در کشوری که تمدن چند هزارساله دارد، نمی تواند در اقصا نقاط آن آدم فرهنگی و فرهیخته مخاطب تئاتر وجود نداشته باشد. برگزاری جشنواره در شهرهای کوچک ، فرصتی مغتنم است

همچنین جمشید جهانزاده می گوید: در سالهای پس از انقلاب در ایران، تئاترها بیشتر به صورت جشنواره ای در شهرستانها خود را نشان می دادند و برگزاری چنین جشنواره هایی این حسن را دارد که تعدادی از بچه های شهر کوچکی مثل نطنز نیز فعال می شوند و جوانان و هنرمندان عرصه نمایش فرصتی پیدا میکنند که کار کنند.

وی با اشاره به شعار "تئاتر برای همه" در این باره توضیح می دهد: هر شهری باید سیستم مالی، اقتصادی، اجرایی و امکانات سخت افزاری و نرم افزاری به صورت مجزا برای خودش داشته باشد و در صورت وجود چنین هدف و چشم اندازی، شعار تئاتر برای همه محقق خواهد شد.

جهانزاده با تاکید بر اینکه تئاتر تهران و تئاتر شهرستان باید هرکدام مسیر تقویت و بهبود خود را طی کنند، ادامه می دهد: وضعیت تئاتر در شهرستان قائم به افراد است؛ یعنی اشخاص علاقمند و دلسوزی هستند که با در اختیار گرفتن امکانات صحنه ای شهرستان و بودجه، تئاتر آن منطقه را فعال میکنند.

وی توضیح می‌دهد: در کشور ما سیستم مشخصی وجود ندارد بلکه افراد فعال هستند؛ اگر در شهری، فردی قوی و دلسوز و علاقمند به هنرهای نمایشی باشد، تئاتر آنجا هم می‌تواند راه بیفتد؛ همچنان‌که در نطنز چند فرد مسئول دیدم که به تئاتر علاقمند بودند و امکان حمایت مالی داشتند و همین امر باعث شده بود در آن شهر کوچک، جشنواره‌ای به چنین وسعتی برگزار شود.

این هنرمند عرصه هنرهای نمایشی، درباره راهکار این مساله که تئاتر شهرستان قائم به افراد نباشد، می گوید: لازم است که سرمایه گذاری های کلان تری شود و تئاتر شهرستان در چشم انداز مدیران فرهنگی و هنری کل کشور قرار گیرد؛ باید یک پروسه برای کل سیستم تئاتر کشور برنامه ریزی شود ولی از آنجا که در حال حاضر، چنین سیاسیتی حاکم نیست، هر شهر با توان خودش حرکت می کند.