محمدحسن مقیسه:
نیازمند تلفیق ادبیات و سیاست هستیم
محمدحسن مقیسه، مدرس دانشگاه گفت: فضاهای سیاسی را می‌توانیم وارد رمان کنیم به شرط این که مولفه‌های ادبی رعایت شود.
به گزارش « نسیم آنلاین »، محمدحسن مقیسه، دکترای زبان و ادبیات فارسی، درباره لزوم ارتباط برقرار کردن ادبیات و سیاست گفت: نویسندگان هوشمند به این نتیجه رسیده‌اند که رمان می‌تواند ارتباط نزدیکی با مسائل سیاسی داشته باشد و بسیاری از وقایع تاریخی و سیاسی که خشک هستند در قالب رمان خوانندگان زیادی داشته باشند.
وی افزود: این موضوع به چند مولفه نیاز دارد؛ یکی از آنها زبان رمان است. اگر زبان رمان برخاسته از فضاهای ادبی باشد و رمان‌نویس پشتوانه ادبی قوی داشته باشد در نثرش تاثیرگذار است. آنچه در بعضی رمان‌ها وجود ندارد این است که برخی نویسندگان ما در عصر جدید پشتوانه خوبی از فرهنگ و ادبیات کشورشان ندارند در حالی که آگاهی نسبت به ادبیات کلاسیک لازم است برای این که داستان خوبی خلق شود.
این منتقد ادبی ادامه داد: دومین موضوع فضاسازی است. در عالم سیاست فضاهای خشک و جدی وجود دارد در حالی که شیرینی ادبیات می‌تواند از این جدیت سیاست بکاهد. سیاست‌نامه، قابوسنامه، آثار سعدی و دیگر بزرگان به ما نشان داده است که چطور ادبیات می‌تواند به تلطیف فضای سیاست کمک کند.
مقیسه با بیان این که سومین موضوعی که در پیوند بین ادبیات و سیاست موثر است، تخیل موجود در ادبیات است، گفت: تخیل باعث میشود سیاست از فضای خشک و یکدست خود خارج شود. چهارمین مولفه نیز عاطفه و احساس است که در عالم سیاست وجود ندارد ولی در ادبیات به‌شدت وجود دارد. عالم سیاست، عالمی است از پیش تعیین شده و با نمادها و الگوهای مشخص در حالی که در ادبیات مولفه عاطفه و احساس را داریم و با آن می‌توانیم فضای سیاست را تلطیف کنیم.
وی تاکید کرد: اگر این اتفاق بیفتد و پیوند سیاست با ادبیات به خوبی ایجاد شود، می‌توانیم شاهد این باشیم که کار چندین بیانیه به راحتی در یک کتاب انجام شود و تلقیق این دو، هم به نفع ادبیات است و هم سیاست. مردم از ادبیات به مراتب دورتر از سیاست هستند چراکه سیاست با زندگی آنها گره خورده و خواسته یا ناخواسته، از طریق اخبار و جراید در جریان اتفاقات سیاسی قرار میگیرند در حالی که ممکن است وقت و فراغتی برای ادبیات نداشته باشند.
مقیسه در پایان سخنانش افزود: برای پیوند بین مولفه‌های ادبی و سیاسی نویسند باذوقی میخواهیم که این دو فضا را بشناسد و از آن طریق به مردم کمک کند. در تاریخ ادبی و در ادبیات کلاسیک چنین گنجینه‌هایی را داریم. تاریخ بیهقی را داریم که نویسنده این کتاب وقایع سیاسی زمان خودش را با یک زبان بسیار نرم و زیبا و خواندنی بیان کرده به طوری که وقتی این اثر که متعلق به قرن پنجم است را امروز می‌خوانیم احساس میکنیم نویسنده همین امروز با ما حرف می‌زند و این اثر به قدری ماندگار است که در دو رشته تاریخ و ادبیات در دانشگاه تدریس میشود.
