هنر، سینما و اینک جشنواره سفارتی

دخالت فرانسوی یا فرش قرمز روشنفکری؟

کدخبر: 2005117

موج جدید فعالیت‌های رایزنی فرانسه از اعطای شوالیه‌های جدید تا حمایت از یک جشنواره به‌اصطلاح مستقل این سوال را ایجاد می‌کند که این مسائل دخالت فرانسوی‌ها در امور فرهنگی است یا فرش قرمز روشنفکری برای فرهنگ فرانکوفونی؟

به گزارش « نسیم آنلاین »، فارس نوشت:

حاشیه نمایشگاه کتاب بود؛ وقتی که به او درباره انتقادها از اعطای شوالیه‌ها سخن گفتم؛ گفت که می‌دانم از چه جایگاه و چه منظری این سخن را می‌گویید و ادامه داد: من می‌خواهم که شما و آژانس خبری فارس متوجه شوید [و بدانید] که این کار ما هیچ نوع دخالتی در مسائل فرهنگی ایران نیست و در واقع ـ فقط می‌توانم بگویم ـ یک نوع تقدیر از فرهنگ ایرانی است.

این روزها اما دوباره خبر از فعالیت‌های سفارتخانه فرانسه به گوش می‌رسد؛ چند هفته قبل داریوش مودبیان نشان شوالیه گرفت و هفته گذشته(23 دی) بود که در سکوت کامل خبری، سفیر فرانسه نشان شوالیه را به آیدین آغداشلو نقاش و گرافیست اهدا کرد.

دو روز بعد و در 25 دی اما خبری دیگر آمد؛ پنجمین جشنواره فیلم کوتاه مستقل «خورشید» با معرفی برگزیدگان و پیام حمایت وزارت فرهنگ فرانسه به کار خود پایان داد.

در این مراسم گیتا اصلانی مدیر «انجمن همقدم فرانسه» که در برگزاری این جشنواره و دعوت از هیأت داوران فرانسوی برای داوری فیلم‌ها با این جشنواره همکاری داشت، ضمن بیان اهداف این بنیاد فرهنگی-اجتماعی پیام حمایت وزیر فرهنگ کشور فرانسه از این رویداد فرهنگی را به حاضران ابلاغ کرد.

نکته جالبتر اینکه در همین جشنواره به اصطلاح «مستقل» از محمد آفریده کسی که فیلم پر از توهین خود با نام «یک خانواده محترم» را با کمک فرانسوی‌ها ساخته بود و اکنون مشاور رئیس شبکه مستند و دبیر جشنواره فیلم روح الله است، «به پاس تلاش‌هایش در حوزه فیلم کوتاه و مستند تقدیر شد»!

یکبار دیگر به گفت‌وگویم با «تیری ویل» رایزن فرهنگی فرانسه در ایران برگشتم؛ گفته بود: ما در واقع کاری که انجام می‌دهیم این است که به وزارت فرهنگ فرانسه اسامی هنرمندان فرانسوی[نزدیک به فرانسه] را پیشنهاد می‌کنیم و این کاری است که در گذشته انجام دادیم.

راست می‌گفت؛ دخالتی در امور فرهنگی ایران نمی‌کند؛ این روشنفکران و سینه چاکان فرهنگ غربی و فرانسوی هستند که برای فرانسوی‌ها فرش قرمز پهن کرده‌اند و پشت در سفارتش اشک می‌ریزند و شمع روشن می‌کنند و برای پاریس دعا می‌کنند.

به نظر می‌رسد وقتی این تقاضاها باشد برای او مهم نیست این افراد چه کسانی هستند؛ لبیک گویان وارد صحنه می‌شود؛ می‌خواهد او «دبیر جشنواره فیلم روح الله» باشد یا هر کس دیگر.

خود «تیری ویل» می‌گفت: در واقع سیاست فرهنگی ما برای تمام ایران است و با تمام موسسات ایرانی همکاری می‌کنیم و فکر می‌کنم اگر ما از جشنواره فیلم فجر حمایت می‌کنیم خود واضح و مشخص است و بیان‌گر همه چیز هست.

در این زمانه است که باید سخنان امام خمینی(ره) را یادآوری کرد که «ما از حصر اقتصادی نمی‏ترسیم. ما از دخالت نظامی نمی‏ترسیم. آن چیزی که ما را می‏ترساند وابستگی فرهنگی است».

سجاد اسلامیان

ارسال نظر: