پیشنهاد "شعار" به اصولگرایان

به گزارش « نسیم آنلاین »، پرویز امینی، تحلیل گر مسائل سیاسی طی یادداشتی نوشت:

پیشنهاد «شعار» به اصول گرایان

«شعار» برای هر گروه یا جریان سیاسی یا نامزدهای انتخاب، کارکرد «نمادی» دارد. این نماد باید در حداقل کلمات، بازتاب دهنده سه وجه اصلی آنها باشد. «جهت‌گیری‌ها»، «اولویت‌ها» و نتیجه این دو، «تمایز» این جریانات و نامزدها از دیگران است. در واقع شعار انتخاباتی در حکم «برند» است که مجموعه‌های سیاسی با آن خود را معرفی و به بازار سیاست عرضه می‌کنند. بنابراین انتخاب شعار که احتمالا اولین لایه تماس مخاطب با هر جریان یا نامزد انتخاباتی است، پیچیده و حساس است.

انتخاب شعار «آبادگران ایران اسلامی» در دومین انتخابات شوراهای شهر و روستا بعد از یک دوره سیاست زدگی در شوراهای اول که حتی به انحلال مهمترین شورای شهر کشور یعنی شورای شهر تهران توسط دولت خاتمی منجر شد، اولا جهت‌گیری‌ خود را نشان می‌داد که بر آبادانی و عمران شهرها تاکید داشت که با وظایف و انتظارات مردم از شوراها و شهرداری‌ها تطابق داشت و از سوی دیگر اولویت خود را نشان می‌داد که بر نوعی «عمل گرایی» به جای «سیاست زدگی و گفتار درمانی» در دوره حاکمیت اصلاح طلبان بر شوراها و شهرداری‌ها استوار بود و به طور طبیعی تمایز آنها را از گروه‌های سیاسی علی الخصوص اصلاح طلبان نشان می‌داد که همچنان بر مدار گذشته بودند. این شعار در انتخابات مجلس هفتم نیز از سوی اصول گرایان انتخاب شد و رابطه خوبی با محیط اجتماعی برقرار کرد. برای انتخابات مجلس دهم نیز اصول گرایان باید متناسب با جهت‌گیری‌های خود و اولویت‌های جامعه، شعار مناسبی انتخاب کنند که کارکرد یک برند را برای آنها در انتخابات داشته باشد.

در این جریان «عدالت» مبنایی‌ترین جهت‌گیری است که اتفاقا در نقطه تمایز با جریان حاکم بر دولت است که گفتمان توسعه‌گرای خود را بر رد دال عدالت سازمان داده است و بنابراین طبقات ضعیف و محروم از دایره اولویت‌های تصمیم گیری او خارج است. دال عدالت، قدرت فراخواندن دو پایگاه اجتماعی یعنی پایگاه ایدئولوژیک و نیز پایگاه طیقات مستضعف جامعه را دارد. همچنین مسئله پیشرفت نیز در این جریان با تعریفی متفاوت از جریان حاکم بر دولت یازدهم جزء جهت‌گیری‌هاست که بخش‌هایی از اصول گرایان مانند قالیباف، اساسا بیشتر این جهت‌گیری‌ را نمایندگی می‌کنند. در انتخاب شعار، ادبیات شعار علاوه بر محتوی نیز مهم است. تکرر استفاده از واژه «پیشرفت»، قدرت ارتباط گیری آن را با مخاطب کاسته است. واژه «آبادانی» احتمالا واژه بهتری برای ارتباط با مردم به عنوان بخشی از جهت‌گیری‌ مناسب است.

در بحث اولویت‌های جاری و ملموس کشور نیز مسئله «رکود اقتصادی» یک مسئله واقعی و جاافتاده اجتماعی است که معیشت، اشتغال، تولید و رشد اقتصادی کشور را دچار چالش اساسی کرده است و امروز به عنوان «ام المسائل» جاری کشور شناخته می‌شود. بنابراین شعار در بخش اولویت‌ها باید ناظر به چنین مسئله‌ای باشد تا پژواکش در فضای اجتماعی شنیده شود. انتخاب «رونق اقتصادی» در شعار انتخاباتی این جریان می‌تواند به خوبی اولویت این جریان را در اداره مجلس آینده نشان دهد.

بنابراین به نظر می‌رسد شعار متناسب برای جریان اصول گرا در این مقطع «عدالت، آبادانی و رونق اقتصادی» باشد و در شهر تهران و سایر شهرها که مسئله آلودگی جدی است نیز افزوده‌ای به عنوان «هوای پاک» پیدا کند و به طور مثال چنین ترکیبی داشته باشد: «عدالت و آبادانی» با «رونق اقتصادی و هوای پاک».

البته در یک بسته محدودتر «عدالت، رونق اقتصادی و هوای پاک» را نیز می‌توان استفاده کرد. شعار مجلس «ضد رکود» نیز شعار خوبی است اما محدود است. اولا تنها به اولویت کشور پرداخته و جای جهت‌گیری‌ در شعار خالی است که مزیت جریان اصول گرا و محدودیت جریان رقیب است. ثانیا اولویت رفع آلودگی هوا در آن نیست و ثالثا که وجه سلبی دارد. اما به عنوان یک شعار فرعی قابل استفاده است.