کری نمی‌خواست خودکارش را به طرف عراقچی پرت کند

به گزارش « نسیم آنلاین »، محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه با حضور در برنامه "دید در شب" با اجرای رضا رشیدپور برخی جزئیات و ناگفته‌های مذاکرات هسته‌ای و حاشیه هایی چون پخش نشدن گفت‌و‌گو با عادل فردوسی‌پور را بیان کرد.

محمد جواد ظریف درباره نخستین دیدار خود با جان کری، وزیر امور خارجه امریکا، با اشاره به اینکه «پیش از من، مدیران سیاسی 1+5 با دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان مذاکره می‌کردند» اظهار کرد: به آنان گفتم تنها در صورتی در مذاکرات حاضر خواهم شد که وزیران خارجه 1+5 حضور داشته باشند، لذا در نخستین جلسه که مهرماه 92 و در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد برگزار شد، وزیران خارجه ایران و 1+5 در سالن کناری سالن اصلی شورای امنیت، با یکدیگر دیدار کردند.

وی با اشاره به اینکه معمولاً پیش از آغاز مذاکره، وزیران خارجه 1+51 طی جلسه‌ای با خودشان هماهنگی‌های لازم را انجام می‌دادند، اضافه کرد: وقتی جلسه با ما آغاز شد، با همه وزیرانی که حضور داشتند، سلام و علیک کردم و دست دادم، اما با آقای لاوروف از دوران حضور در سازمان ملل، دوست بودیم، سلام و علیک گرم تری کردیم.

وزیر امورخارجه خاطرنشان کرد: ماجرای پرت‌کردن خودکار آقای کری به سمت آقای عراقچی آن‌طور نبود که وزیر خارجه آمریکا بخواهد خودکارش را به طرف آقای عراقچی پرت کند. وی با حرارت دستشان را تکان می‌دادند و خودکار به‌یک‌باره از دستشان رها و به طرف آقای عراقچی پرتاب شد و آقای عراقچی هم متقابلا خودکار را به طرف خود آقای کری پرت کردند.

ظریف با بیان اینکه پس از پایان جلسه، وزیر امورخارجه امریکا درخواست کرد با هم دیداری خصوصی و دوجانبه داشته باشیم، گفت: دو نفری، در اتاقک کناری سالن شورای امنیت، حدود نیم ساعت گفت‌و‌گو کردیم. وی در آن جلسه گفت ما جدی هستیم و رئیس جمهوری ما نیز جدی است و می خواهیم به نتیجه برسیم و در همان دیدار، موضوع زندانیان امریکایی در ایران را مطرح کرد و من هم بحث زندانیان ایرانی در امریکا یا خارج از امریکا را که به ظلم گرفتار شده بودند، مطرح کردم.

پیش بینی «اوباما» هنگام دست دادن با ظریف

وزیر امور خارجه در پاسخ به این سؤال که «آیا می‌توان دست دادن با کری را مقدمه ای برای دیدار با اوباما تلقی کرد؟» خاطرنشان کرد: هرچند برخی از دوستان گفتند که در دیپلماسی هیچ چیز اتفاقی نیست، اما در دیپلماسی چند جانبه بسیاری چیزها اتفاقی است، چنان که صحنه ای که من و آقای اوباما با هم ملاقات کردیم، صحنه ای بود که واقعاً به صورت اتفاقی با هم رو در رو شدیم. وی با بیان اینکه پس از سخنرانی آقای روحانی در سازمان ملل، در حال حرکت از مسیر خروجی مقامات عالی رتبه بودم که همزمان آقای اوباما وارد شد و با هم رو در رو شدیم، افزود: آقای کری ما را معرفی کرد و ما دست دادیم و احوالپرسی کردیم.

ظریف با اشاره به اینکه یک اتفاق نامناسبی هم در این دیدار کوتاه افتاد، اضافه کرد: اوباما گفت امیدوارم این کار (دست دادن) برای تو گران تمام نشود، هرچند از این حرف بسیار رنج بردم، اما گفتم به هیچ وجه این طور نیست. زیرا معتقدم یک دیپلمات نباید به طرف مقابل نقطه ضعف نشان بدهد که عملی مانند دست دادن، برایش هزینه ساز شود، اما متأسفانه برخی دوستان ثابت کردند که حرف آقای اوباما درست بود.

وزیر امور خارجه با بیان اینکه کیسینجر در کتابی که به او تقدیم کرده، ظریف را «یک مخالف قابل احترام» خطاب کرده است، اضافه کرد: در یک کنفرانس عمومی که حالت مناظره داشت، وی گفت «ایران چه زمانی انتخاب می کند که یک دولت باشد یا یک ایده» گفتم هروقت ایران این انتخاب را بکند که آیا امریکا می خواهد دولت باشد یا ایده. گفتند امریکا یک کشور استثنایی است، گفتم خوش آمدید، ایران هم یک کشور استثنایی است.

دلیل تأخیر در قرائت بیانیه اجرایی شدن برجام

وی در پاسخ به اینکه «تأخیر شما و خانم موگرینی برای قرائت بیانیه اجرایی شدن برجام، به شایعات زیادی دامن زد و اساساً بحث بر سر چه بود؟» گفت: اولاً شایعه کردند که این تأخیر، به موضوع تبادل زندانیان ارتباط داشت، هرچند بعداً اثبات شد که این شایعه دروغ بوده، زیرا دیدیم که تقریباً 12 ساعت بعد از قرائت بیانیه، هنوز پرواز زندانیان انجام نشده بود.

ظریف با تأکید بر اینکه مبادله زندانیان ربطی به معادله برجام نداشت، درباره تأخیر در قرائت بیانیه، خاطرنشان کرد: در آن روز، درباره کارهایی که باید در روز اجرای برجام صورت می گرفت، گفت‌و‌گوهایی در جریان بود، ما باید برنامه درازمدت خود را ارائه می کردیم که در آن اصرار داشتیم چیزهایی را بیاوریم که ممکن بود برخی نظرات دیگری داشته باشند که این امر سبب طولانی شدن مذاکرات شد.

وزیر امور خارجه با اشاره به اینکه دلیل دیگر طول کشیدن، اختلافات میان 1+5 بود و بخش دیگر هم بحث های شخصیتی بود، اضافه کرد: مثلاً وزیر خارجه‌ای که در خارج بود، احساس می کرد که بدون حضور او تصمیم گیری شده است و می خواست ثابت کند که مؤثر است، اتفاقی که در ژنو هم روی داد.

ظریف با بیان اینکه این دیپلمات فکر می کرد در یک موضوع خاص، دوستانش در 1+5 او را به حساب نیاوردند، گفت: وزارت خارجه امریکا عکسی از دقایق آخر را منتشر کرده است که طی آن، من، آقای کری و خانم موگرینی، به همراه دستیاران مان، با تلفن موبایلی که روی اسپیکر قرار داده شده، در حال صحبت با وزیر خارجه دیگری هستیم، ما سه نفر آن فرد غایب را راضی کردیم که بدون حضور ایشان تصمیمی گرفته نشده، به همین دلیل چند کلمه را تغییر دادیم تا رضایت ایشان جلب شد.

وی با تکیه بر این تجربه، تأکید کرد: حضور در صحنه دیپلماسی یکی از ضرورت های دیپلماسی فعال است، درغیر این صورت، دیگران برای شما تصمیم می گیرند. ذهن توطئه گرا، مانع پخش گفت‌و‌گوی من با «عادل» شد

ظریف در بخش دیگری از این گفت‌و‌گو، در پاسخ به اینکه «مگر به عادل فردوسی‌پور چه گفتید که تلویزیون گفت‌و‌گو را پخش نکرد؟»با بیان اینکه از خودشان بپرسید، اظهار کرد: مصاحبه با فردوسی پور، مصاحبه ای براساس سیاست همدلی و همزبانی بود که رهبر معظم انقلاب بر آن تأکید دارند، ضمن اینکه آقای فردوسی‌پور مدت‌ها درخواست مصاحبه داشت. ایشان پیش از برجام درخواست خود را طرح کرد، بعد از برجام هم ادامه داد و تقریباً هفته ای یکی دو بار یا پیامک یا تلفن می زد تا اینکه در یک مقطعی قبول کردیم.

وی با اشاره به اینکه نمی دانستم فردوسی‌پور این گفت‌و‌گو را برای شب یلدا تهیه می‌کند، خاطرنشان کرد: صبح سه شنبه که ایشان آمد، گفت که برنامه برای شب یلدا است و در خلال گفت‌و‌گو این شب را به مردم تبریک بگو. اما، برخی که ذهن توطئه گرایی دارند، فکر می کنند ما از قبل این قطعات را کنار هم گذاشتیم تا من شب یلدا که تلویزیون بیننده زیادی دارد، مصاحبه انتخاباتی انجام بدهم.

وی با تأیید اینکه از پخش نشدن این گفت‌و‌گو، ناراحت شده است، افزود: دلیل اصلی ناراحتی من، قولی بود که فردوسی‌پور به مردم داده بود، هرچند قبل از انجام گفت‌و‌گو، وقتی ایشان را به دفترم دعوت کردم، به او گفتم که احساس خوبی ندارم و فکر می کنم فکرهای دیگری بکنند و شاید مصلحت این باشد که گفت‌و‌گو انجام نشود، اما ایشان تأکید کرد که باید گفت‌و‌گو کنیم.

ظریف با اشاره به اینکه فردوسی‌پور می خواست برنامه ویژه ای برای بینندگان خود داشته باشد و به آنان قول هم داده بود و بعد پخش نشد، اظهارکرد: دلایلی که برای پخش نشدن این برنامه مطرح شد، دلایل بدی بود، می گفتند از شبکه درخواست نشده است، این درحالی است که هیچ وقت از شبکه درخواست نمی‌شود، اصلاً این رسم‌ها را نداریم، اخیراً که برخی برنامه‌های تلویزیونی با من تماس می گیرند به شوخی می گویم که بگویید رئیس نامه بدهد.

این عضو کابینه در پاسخ به اینکه «از صدا و سیما دلخور نیستید؟» اظهار کرد: از نحوه انعکاس اخبار در صدا و سیما انتقاد دارم. به آنان گفته ام که چرا به دنبال خبر منفی هستید؟ جهان، برجام را پیروزی مردم ایران می‌داند، چرا شما این طور نمی گویید؟ به آنان گفتم آقای اوباما می گوید «اگر می توانستم حتی یک پیچ و مهره هم از برنامه هسته ای ایران نمی گذاشتم، ولی نمی توانم» پس چرا شما «ولی نمی توانم» را بزرگ نمی کنید؟ چرا عزت مردم ما را بزرگ نمی کنید؟ یا چرا نظرات رهبران «مقاومت» را پخش نمی کنید که گفته‌اند مذاکرات به ما قدرت داد، به جای این سخنان، دنبال این می‌گردند که یک نفر یک چیزی در یک جایی گفته باشد، آن هم نصفه و تازه آن را هم با یک ترجمه غلط، پخش می‌کنند.

رشیدپور از ظریف پرسید: «در طول تاریخ معاصر ایران شخصیت های محبوب، عموماً از نگاه حاکمیتی عاقبت خوبی نداشتند. آیا ظریف هم این ترس را دارد؟» که

وی این طور پاسخ داد: معتقدم باید بیش از همه به لطف خدا امیدوار باشیم، هرچند یک بار این اتفاق برایم افتاد. یعنی در زمانی که در سازمان ملل متحد سفیر بودم، لااقل در میان کسانی که می شناختم، فرد نامحبوبی نبودم، اما خاطرم هست وقتی دکتر احمدی‌نژاد به نیویورک آمد، علاقه زیادی به من نداشتند.

وی با تأیید اینکه «احمدی‌نژاد شبانه اصرار کرد تا ظریف اخراج شود» درباره علت این اصرار رئیس دولت سابق گفت: در جلسه ای با نخبگان ایرانی در امریکا، در حرف یکی از نخبگان، اسم من آمد که کل جلسه برای من دست زد، بعد از آن جلسه به کسی تبدیل شدم که دوستان می گفتند خیانت کرده است و پس از آن نیز خانه نشین شدم.

ظریف در پاسخ به اینکه آیا در سال 1404 نامزد ریاست جمهوری خواهد شد یا خیر، تأکید کرد: حتماً نامزد نمی شوم، چون من تنها همین کار (دیپلماسی) را بلدم.