چرا استقلال باید در دربی شکست می‌خورد؟

گروه ورزشی « نسیم آنلاین »، «شکست تلخ استقلال در دربی 82 » این شاید کمترین حرفی باشد که بتوان در مورد شکست روز گذشته استقلال برابر پرسپولیس به زبان آورد، صحبتی که هرگز نمی‌توان حال و روز این روزهای استقلال را به تصویر بکشد. استقلال با مظلومی نه دیگر خوب نتیجه می‌گیرد، نه گل می‌زند، نه زیبا بازی می‌کند و نه حتی دیگر جوان است. مظلومی که اول فصل با شعار جوانگرایی و ارائه بازی تهاجمی و البته آشتی هواداران به استقلال آمد حالا و در فاصله 4 هفته مانده به پایان لیگ برتری ویرانه‌ای را از این تیم به جای گذاشته است، ویرانه‌ای که شاید سال‌ها طول بکشد که بتواند آن را دوباره از نوساخت. استقلال روز گذشته با نتیجه 4 بر 2 از پرسپولیس شکست خورد اما آنچه هواداران این تیم را بیشتر نگران می‌کند، شکل بازی های این تیم است که حالا دیگر نه زیبا است و نه منتج به نتیجه می‌شود.

اما آنطرف ماجرا برانکویی ایستاده است که طرفداران پرسپولیس عاشقش هستند، نه برای پیروزی در دربی و نه برای نزدیک کردن تیمش به قهرمانی، به خاطر روحی که بعد از سال‌ها به تیمش بخشیده است، روحی که باعث شد این تیم از رتبه‌های پایانی جدول به صدر برسد و بازیکنانش با تمام وجود پیروزی را طلب کنند. پرسپولیس برانکو برای پیروزی به دنبال اتفاق‌های فوتبال نیست و این فرقی است که تیم او با استقلال پرویز مظلومی دارد.

نتایج گذشته دو تیم نشان می‌دهد که چرا بیشتر هواداران استقلال هرگز امیدی به بردن دربی نداشتند. استقلال در 11 بازی گذشته خود تنها در 2 بازی پیروزی شده است که البته در این 2 پیروزی هم اتفاق‌های فوتبال نقش مهمی را ایفا کرده است. یکی از پیروزی‌های استقلال برابر تیم قعرجدولی راه آهن بود که با گل به خودی محسن فروزان وارد دروازه این تیم شد و پیروزی دیگر هم بازی با گسترش فولاد بود که این تیم در اوایل بازی چندین گل را دریافت نکرد و در نهایت با خوش شانسی موفق به کسب 3 امتیاز بازی شد. اما از آن طرف استقلال با پرسپولیسی بازی می‌کرد که در 3 بازی آخر خود پیروز شد و البته کار خود را به اما و اگر نکشاند و با روحیه‌ای فوق‌العاده پای به بازی با استقلال گذاشت.

برخلاف استقلال، پرسپولیس هرگز با مشکلات داخلی روبرو نبوده است و رفاقت در بین بازیکنان این تیم بیش از هرچیز دیگری به چشم می‌آید. اما در استقلال روزی نیست که خبر درگیری بازیکنان با هم رسانه‌ای نشود مثل اخلاف بین مهدی رحمتی با وحید طالب‌لو که در این فصل بارها آبی‌ها را آزار داده است و از آن بدتر اختلاف بین پرویز مظلومی و مجید صالح که در این فصل بارها جو استقلال را به هم ریخته است.

برعکس استقلال، پرسپولیس است، تیمی است که در آن باندی وجود ندارد و تمام بازیکنان در آن تنها برای موفقیت خودشان و تیمشان تلاش می‌کنند و البته کادرفنی برانکو هم تنها او را به عنوان نفر اول فنی قبول دارند، درست برعکس استقلال.

سرمربی استقلال دقیقا شبیه به تمام مربی‌های درجه 2 ایرانی در نیم‌فصل به بهانه اینکه تیمش مشکل دارد مدام صحبت از جذب بازیکن کرد تا برای نتیجه نگرفتن احتمالی تیمش بهانه داشته باشد. این کاری است که تقریبا تمام مربیان ایرانی برای فرار از نتیجه نگرفتن انجام می‌دهند و شاید بهتر باشد مظلومی رفتار حرفه‌ای را از برانکو الگوبرداری کند. در فصل نقل و انتقالات زمستانی و در حالی که پرسپولیس اصلا شرایط خوبی در جدول رده بندی نداشت مدیران پرسپولیس در تلاش بودند که بازیکنانی مثل محمد نوری را به این تیم بازگردانند اما برانکو یک تنه ایستاد و گفت که بازیکنان تیمش اعتقاد دارد و حالا همه نتیجه آن را تماشا می‌کنند. او بارها در موارد مختلف نشان داده است که هرگز دنبال بهانه جویی نیست و این چیزی است که پرسپولیسی‌ها آن را دوست دارند.

اگر کمی به بازی روز گذشته استقلال- پرسپولیس دقت کنید کاملا می‌توانید متوجه شوید استقلال چه زمانی دربی 82 را باخت. برانکو با وجود اینکه در این بازی کمال کامیابی‌نیا، تک هافبک دفاعی تخریبی خود را در اختیار نداشت همه انتظار داشتند کمی ترکیبش را با احتیاط وارد زمین کند اما او لذت هوادارانش را در نظر گرفت و تمام عناصر تهاجمی‌اش را وارد زمین کرد که اتفاقا تفکرش هم به بهترین شکل جواب داد. اما از آن طرف مظلومی که خودش هم در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی اشاره کرد، تنها برای گرفتن یک امتیاز بازی وارد زمین شد که هرگز دراین امر موفق نبود. مظلومی در بازی تیمش را تدافعی وارد زمین کرد که حریف بهترین مهره‌های تهاجمی ایران را در اختیار دارد و طبیعی است که نتیجه آن چیزی جز شکست سنگین 4 بر 2 نخواهد شد.