"فروشنده" در میان ده فیلم برتر کن ۲۰۱۶ منتقدان ورایتی

به گزارش « نسیم آنلاین »،با بسته شدن پرونده جشنواره کن 2016، پیتر دبروژ و اون گلابیرمن دو منتقد ارشد نشریه «ورایتی» در حوزه سینمای جهان، نظرشان را درباره 10 فیلم تاثیرگذاری که در بخش مسابقه اصلی و بخش‌های جانبی به نمایش درآمدند، منتشر کرده‌اند که «فروشنده» اصغر فرهادی نیز در میان عناوین این فهرست قرار دارد.

در ادامه می‌توانید خلاصه نظرات دو منتقد سرشناس را درباره 10 فیلم برتر جشنواره امسال بخوانید.

1- من، دنیل بلیک / I, Daniel Blake

مسئله این نیست که فقط با یک فیلم دیگر از کن لوچ طرف هستید؛ درام برنده نخل طلا درباره یک نجار نیوکسلی (با بازی دیو جان) است که از ناراحتی قلبی رنج می‌برد و متوجه می‌شود از فهرست خدمات اجتماعی در حال حذف شدن است. فیلم نمایشگر خشمی بدوی و بی‌پرده است. به‌علاوه، ساخته جدید فیلمساز 79 ساله بریتانیایی نشان می‌دهد که چطور امنیت اجتماعی در سراسر دنیا رو به تباهی می‌رود و این پرسش را مطرح می‌کند: آیا قرار است در مسیر بهبود این اوضاع قدم برداریم یا اجازه بدهیم تباهی بیش‌تری دامن‌گیرمان شود؟

2- او/ Elle

پائول ورهوفن فیلمساز هلندی و کارگردان فیلم‌های «غریزه اصلی/ Basic Instinct» و «مرد توخالی/ Hollow Man»، آخرین کسی بود که تصور می‌کردم بتواند از پس ساخت فیلمی عمیقا روان‌شناسانه درباره مسئله فوق‌العاده حساس آزار و اذیت جنسی بربیاید. اما حالا جای هیچ شکی نیست که کسی بهتر از او نمی‌توانست روایتگر چنین مضمونی باشد، به‌ویژه با همکاری بازیگر بزرگی همچون ایزابل هوپر که بعد از «معلم پیانو»، جسورانه‌ترین اجرایش را در مقابل دوربین به نمایش گذاشته است.

3- عزیز امریکایی/ American Honey

در فیلم جاده‌ای آندریا آرنولد کارگردان بریتانیایی که به شیوه دوربین روی دست فیلمبرداری شده، «استار» (با بازی ساشا لین) از خانه‌ای ناامن و پرتنش فرار می‌کند و به جمع گروهی از جوان‌های پرشور ملحق می‌شود که برای تامین زندگی خود اشتراک مجله می‌فروشند. شیا لوبوف در این فیلم به جیمز دین پوچ‌گرایی می‌ماند که موهایش را دم موشی بسته و کل فیلم یادآور درام جنایی «تعطیلات بهاری/ Spring Breakers» است که انگار توسط برادران داردن جلوی دوربین رفته است - جدیدترین ساخته آرنولد رقصی است در میانه خوشی و نومیدی.

4- پترسن/ Paterson

در سینما هم مانند شعر و ادبیات، قصه‌هایی حماسی درباره کشمکش و شجاعت وجود دارند که ساعت‌ها زمان می‌برد به هم ربط‌شان دهیم اما درنهایت قرار است به واسطه تعدادی ترجیع‌بند کوتاه، جوهر زندگی را بیرون بکشند. در چارچوب جشنواره‌ای مانند کن، «پترسن»ِ جیم جارموش شاید به قدر کافی بلندپروازانه به نظر نرسد، اما با ترسیم واقعیت زندگی روزمره یک راننده اتوبوس اهل نیوجرسی، همدلی مخاطب را هدف می‌گیرد. پس شاید بهتر باشد به درکی از خودمان برسیم.

5- جهنم و طغیان/ Hell or High Water

کریس پاین و بن فاستر در این درام امریکایی در نقش دو برادر از اهالی غرب تگزاس ظاهر شده‌اند که برای نجات خانواده‌شان تصمیم می‌گیرند دست به سرقت از بانک بزنند. اما آدم‌های ساده‌لوحی نیستند و از قضا خیلی هم پیچیده‌اند (دست‌کم یکی‌شان هست) و ما ماجراهای آن دو را در ترکیبی مسحورکننده از همدردی و وحشت دنبال می‌کنیم. جف بریجز در نقش تکاور تگزاسی که قصد به دام انداختن دو برادر را دارد، اجرایی درخشان از خود به نمایش گذاشته است. «جهنم و طغیان» جدیدترین ساخته دیوید مکنزی کارگردان بریتانیایی لبریز از لحظات مفرح و پرهیاهو و در عین حال به طرز غیرمنتظره‌ای اثری باشکوه و غنی است.

6- تونی اردمان / Toni Erdman

مانند کاری که آندریا آرنولد در «عزیز امریکایی» کرده، مارن آدی کارگردان آلمانی نیز به قدری راش اضافی فیلمبرداری کرده بود که می‌توانست فیلمش را با دو برابر مدت زمان فیلم تقریبا سه ساعته‌ای که در بخش مسابقه جشنواره امسال به نمایش گذاشت، بسازد. تدوین فیلم یک سال زمان برده و حالا با اثری از فیلمساز آلمانی روبه‌رو هستیم که نگاهی اصیل و تکان‌دهنده به رابطه فرسوده یک پدر و دختر دارد و مجموعه‌ای از صحنه‌های شبه کمدی خیره‌کننده را پیش چشم مخاطب به تصویر می‌کشد.

7- فروشنده/ The Salesman

در درام فوق‌العاده پرتنش اصغر فرهادی کارگردان «جدایی»، زوجی (شهاب حسینی و ترانه علیدوستی) را می‌بینیم که ساکن تهران هستند و زندگی‌شان به واسطه تصادف‌های ویرانگر به هم می‌ریزد. روایت فیلم به سبک ساخته‌های قبلی فرهادی، به شیوه‌ای آهسته و پرتنش پیش می‌رود اما به محض این که مقصر معلوم می‌شود، فیلم نه تنها بدل به مراقبه‌ای پرتعلیق بر اصولی اخلاقی انتقام می‌شود، بلکه به کشف منشاء روان‌شناسانه آن نیز می‌پردازد.

8- اهریمن نئونی/ The Neon Demon

جدیدترین ساخته نیکلاس وینیدنگ رفن فیلمساز دانمارکی روایتگر قصه پریانی پرپیچ و خم است که با ظرافت کم‌نظیر به دنیای زیبایی و مد در لس آنجلس نقب می‌زند؛ جایی که دختر ساده اما نه چندان معصوم داستان (با بازی ال فنینگ) صحنه فوق‌العاده رقابت‌جویانه مدلینگ شهر را به لرزه درمی‌آورد. همزمان که داستان پیش می‌رود، نگاه بدبینانه رفن به وضوح غالب می‌شود اما مثل «قوی سیاه»، ژانر وحشت سوررئالیستی درست‌ترین تعبیر برای درک پدیده یادشده است.

9- شاعری بی‌پایان/ Endless Poetry

جدیدترین ساخته الخاندرو خودروفسکی فیلمساز شیلیایی و کارگردان وسترن «ال توپو» بسیار تکان‌دهنده‌تر و خوش‌ساخت‌تر از «رقص واقعیت» فیلم قبلی اوست که در سال 2013 روی پرده رفت. خودروفسکی به شیوه باروک‌وار و عجیب و غریب خودش، تبدیل به قصه‌گویی واقعی شده که تک‌تک صحنه‌های فیلم جدیدش در حکم یک ماجراجویی مستقل و جداگانه‌ست. «شاعری بی‌پایان» در بخش «پانزده روز کارگردانان» جشنواره فیلم کن روی پرده رفت.

10- بعد از عشق/ After Love

دور نیست روزی که ژواکیم لافوس کارگردان بلژیکی را در بخش مسابقه جشنواره فیلم کن ببینیم. او امسال با درام «بعد از عشق» در بخش جانبی «پانزده روز کارگردانان» حضور داشت. برنیس بژو (بازیگر فیلم «گذشته» فرهادی که دو سال پیش جایزه بهترین بازیگر زن کن را به دست آورد) در این فیلم در نقش مادری کارمند ظاهر شده که دیگر تحمل زندگی در کنار پدر بچه‌هایش را ندارد اما نمی‌تواند خودش را از شر او خلاص کند. بژو با بازی در نقش این شخصیت، درخشان‌ترین بازی خود تا امروز را به نمایش گذاشته است.

منبع:صبا