راهکارهایی داوطلبانه برای تحقق اقتصاد مقاومتی و کاهش آسیب‌های اجتماعی
در سال "اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل" ما موظفیم خط دهی به جامعه را با برنامه‌ریزی دقیق و بررسی اولویت‌ها در پیش بگیریم، لازمه چنین بزرگ‌اندیشی تهیه «نقشه جامع محرومیت‌ها» در کشور است.
گروه جامعه «نسیم آنلاین»: روحیه کار خیر در زندگی مردم ما جاری است. این از سابقه کارهای انجام شده داوطلبانه و عام المنفعه که در ایامی مانند ماه رمضان پررنگ‌تر می‌شود در کشور به خوبی قابل لمس است. حال سؤال این است که آن‌ها چطور می‌توانند با یکدیگر تماس دائمی داشته باشند و به‌طور مثال موج مدرسه‌سازی را به علت پایان بحران کمبود مدارس در مسیری دیگر به کار بگیرند؟
بهترین راه استفاده از ظرفیت‌های ارتباطی موجود به جای فکر کردن به نسخه‌های عجیب و غریب و نشدنی است. اکثر داوطلبان ما همگی در یک شبکه اجتماعی اینترنتی عضویت دارند. اغلب دست کم چند سفر در سال هم با خانواده راهی دشت و بیابان و دریا می‌شوند. اگر با گوشی تلفن همراه یا دوربین عکاسی تصاویر محرومیت‌های احتمالی و مشکلاتی که در مسیر و مقصد مشاهده می‌کنیم را ثبت کنند، با به اشتراک‌گذاری آن‌ها در شبکه‌های مجازی می‌توانند بانی اقدامات عاجل بعدی باشند. به جای خیریه‌بازی‌های شهری می‌توان بودجه تهیه شده از جیب مردم را صرف آبادانی کشور نمود.
با توجه به ورود صدا و سیما به این حوزه به آسانی می‌توانیم از ظرفیت‌های این سازمان ملی نیز بهره ببریم و دست کم در مرحله اول و تهیه نقشه مشکلات و محرومیت‌ها از همکاری آن‌ها استفاده کنیم.
مرحله دوم اولویت‌گذاری در بهبود اوضاع و رفع مشکلات است. طبیعتا برای حل معضلات بزرگ باید از طریق رسانه‌ها و حرکت‌های اجتماعی دولت را در جریان گذاشته و از بودجه عمومی کمک بگیریم.
اما برای مسائل کوچک‌تر ارتباط گرفتن با جمع اعضا و نیکوکاران داوطلب محلی به احتمال زیاد باید کافی باشد. برای همین توانمندسازی از طریق آموزش‌های کارآفرینی و تاب آوری در برابر مشکلات زندگی و درشرایط ناگوار یکی از راهکارهایی است که سازمان‌های حمایتی برای نیازمندان بویژه زنان سرپرست خانوار اندیشیده است.
همانگونه که درجامعه امروز شاهدیم، خانواده‌های محروم و بی‌سرپرست وبدسرپرست مانند زندانیان نیازمند در معرض تهدید‌ها و آسیب‌های اجتماعی فروانی نسبت به دیگران هستند، بنابراین آموزش تاب آوری در برابر مشکلات و به موازات آن توانمندسازی برای ایجاد و استحکام بنیان‌های خانوادگی بسیار مهم جلوه می‌کنند. بخش اعظم آموزش‌هایی که از سوی داوطلبان به جامعه هدف ارایه می‌شود نیز با این سرفصل در سراسر کشور درنظرگرفته شده است.
از طرفی دیگر فرضا ما در کشور روستاهای بکر زیادی داریم که از طبیعت دست نخورده شگفت‌انگیزی برخوردار هستند. ممکن است علی‌رغم بهره‌مندی از چنین ثروت عظیمی، نیازمندان آن منطقه از عهده تامین ابتدایی‌ترین مایحتاجشان هم برنیایند، چه می‌توان کرد؟
آسان‌ترین کار معرفی آن منطقه به دوستان و آشنایان است. یعنی بنده و شما برای آن منطقه «تبلیغات مجانی» کنیم تا با سفر یک تا ده خانواده به آن منطقه «آورده مردم» از هزینه اسکان و خوراک توریست مقداری افزایش یابد. با افزایش درآمد بطور معمول خود روستاییان برای حل معضلات دست به کار می‌شوند.
مشاوره به نیازمندان برای ایجاد تعاونی و تلاش برای سروسامان دادن به کسب وکار خانگی و شاید هم کمکی مشابه از جانب داوطلبان. به طورمثال نیکوکاران جمعیت هلال احمر با سپرده گزاری دربانک قرض الحسنه رسالت، سود حساب‌‌هایشان را برای کارآفرینی و تامین هزینه درمان بیماران محروم اختصاص داده‌اند. پس طرح محالی نیست!
قریب به اتفاق روستاییان تولیدکننده هستند و تنها به سبب ناآشنا بودن با مسیرهای ارتباط گیری با شهر‌ها و جوامع اطراف از کسب درآمد مضاعف به واسطه حذف دلالان باز می‌مانند. تلاش برای شناساندن محصولات مرغوب و طبیعی از طریق درج یک عکس یا چند خط خبر در رسانه اجتماعی شخصیمان یا صدا و سیما و رسانه‌ها در طول زمان، به درآمدزایی ویژه خانوارهای ساکن منطقه می‌انجامد. طی آن داوطلبان در زمان‌های تولید محصولات به کنار کشاورزان و باغبانان کم توان و خانواده‌های بی‌سرپرست کشاورز رفته و به کمک در امور آن‌ها می‌پردازند تا آن‌ها به دلیل نداشتن نیروی کمک، از تولید و کشاورزی منصرف نشوند.
سبک زندگی ما از اجتماع محوری به سمت فردگرایی مطلق پیش رفته و این بی‌شک از مضرات زندگی بیمارگونه مدرن است. ما‌گاه می‌توانیم با حذف هزینه بیهوده یک دست لباس اضافی در کنار یکدیگر معضلی بزرگ را از چهره کشور بزداییم. باید برای همگان روشن کنیم که کار برای آبادانی کشورمان با بخشی از «فعالیت‌های خیریه» که اکنون در شهر‌ها به شدت رونق یافته تفاوت بسیاری دارد. در خیریه‌های فعلی اقدام خاصی به‌طور معمول برای توانگری اجتماعات بشری، رفع محرومیت و یا بازگرداندن آن‌ها به محیط اصلی انجام نمی‌شود. سرپرست خانواری که زمینش به علت خشکسالی بی‌حاصل باقی مانده را باید با به راه انداختن جنبش مطالبه‌گری افزایش حق بیمه کشاورزان و دامداران از مراجعه بیهوده به شهر و اشتغال به دستفروشی بی‌نیاز کنیم.
مشکل بسیاری از ما تلاش برای حل مشکلات از مسیر فردی است. بسیاری از مواقع فراموش می‌کنیم «یدالله مع الجماعه» سنت الهی است. دقت نمی‌کنیم که با تجمیع انفاق یک محله می‌توان، گره‌های بزرگی از محله‌ای دیگر را باز کرد. بیایید امسال فکر و عملمان را همراه با هم جهادی کنیم و دست در دست یکدیگر به شکار مشکلات روستا‌ها و محله‌ها و شهرهای کوچک و بزرگ کشور برویم.
