باحضور بی سابقه مردم در قلب فرهنگ و عبادت پایتخت؛

شب تقدیر در مصلای امام خمینی (ره) برگزار شد

کدخبر: 2043194

آئین شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان، دومین شب از شبهای نورانی قدر با حضور ده ها هزار نفری مردم، در مصلای امام خمینی (ره) تهران برگزار شد.

به گزارش « نسیم آنلاین »، آئین بافضیلت احیا در شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان برابر با یکشنبه شب، ششم تیرماه 95، با حضور پرشور هزاران نفر از خداجویان مشتاق و با اجرای برنامه های فرهنگی و مذهبی در شبستان و صحن مصلا برگزار شد.

ترنم نوای یا علی (ع) در شب قدر ،در جوار قرآن و جایگاه نماز، دل را منقلب و جسم را از قالب دنیوی به دنیایی ماورایی می برد.

مصلا در دومین شب قدر، در شبی که دنیای فانی برای همیشه از محضر مولا علی (ع) به نابخردی انسان های جاهل برای همیشه محروم ماند، غرق در نورانیت قرآن و عطر بهشتی صلوات و نوای فرازهایی از دعای پرفیض جوشن کبیر بود.

حضور ده ها هزار انسان عاشق که در شب مقدر شدن تقدیر با 101 اسم اعظم پروردگار و رمز یا علی (ع) خداوند رحمان را برای آمرزش گناهان قسم دادند، در فضایی معطر به شمیم قرآن، برگی زرین بر پرونده فعالیت های عبادی و فرهنگی در مصلای بزرگ امام خمینی (ره) افزود.

در این گردهمایی بزرگ ، همه اقشار از غنی و فقیر تا پیر و جوان هر یک به زبان دل خود، خدای تعالی را به قرآن و مقربان درگاهش قسم دادند و هرکه خالص تر، مقرب تر.

در مصلای تهران و در شب قدر، ثروت ، پوشش و ظاهر ملاک عزت و شایسته احترام شدن نبود؛ چه بسا فقیری که با پای برهنه و دست خالی آمد و غنی و با دست پر بازگشت .

مصلا شب گذشته معراج دعای مومنان بود، پلی از فنا به بقا، دریچه ای از نیستی به هستی جاودان. مصلای امام خمینی دوباره تجلی گاه عاشقان شده بود و از این خانه خدا با دست های دعا هزاران پل به آسمان زده شد.

قلب فرهنگی پایتخت ایران اسلامی در شب بیست و یک رمضان از شرم حضور پرشور خداجویان کوچک به نظر می رسید و نوای یا علی(ع) و یا حسین(ع) هزاران دل شکسته، از اینجا به عرش اعلی رسید. نوایی ملکوتی که تا همیشه تاریخ در گوش خشت خشت دیوارهای این مکان جاری خواهد بود.

ازدحام جمعیت حتی پس از پایان مراسم نیز هیچ کسی را آزار نداد و احدی را بی حوصله نکرد . در هیاهوی عبور مردم در پایان مراسم هم ذکر صلوات گوش را می نواخت.

اما جدا از معنویت حاکم بر فضای مصلا باید به دیده انصاف به مجموعه تلاش هایی نگریست که امکان برگزاری چنین مراسمی در ابعاد گسترده و با نظمی مثال زدنی را ممکن ساخت.

تدابیر زیرساختی برای تردد، امکانات رفاهی و از همه مهم تر برقراری نظم در طول برگزاری مراسم رضایت مندی اکثریت حاضران را در پی داشت.

نظمی که حتی در زمان بندی اجرای مراسم نیز نمود چشمگیری داشت. گمشده ای که در کشور ما چندان اهمیتی به آن داده نمی شود. شب دوم از لیالی قدر هم به سرانجام رسید و سندی تازه و با شکوه از حضور ده ها هزار نفری مردم در قلب فرهنگ و معنویت پایتخت ، مصلای امام خمینی (ره) به ثبت رسید.

دعا فقط برای وقت گرفتاری نیست /3 توصیه در آداب دعا کردن

آئین ویژه احیا در شب بیست و یک رمضان در مصلای تهران ،ساعت 22 و 30 با تلاوت آیاتی چند از کلام الله مجید آغاز شد و با قرائت سوره های روم، عنکبوت و دخان، دعای پرفیض جوشن کبیر، مداحی و نوحه سرایی و سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین پناهیان ادامه یافت و با بر سر گرفتن قرآن و خدای تعالی را به اسم اعظمش و 14 معصوم قسم دادن برای طلب استغفار و استجابت دعا، به پایان رسید.

حجت الاسلام والمسلمین پناهیان در این آئین با اشاره به اینکه انسان مومن پشت هر صحنه ای از زندگی، خدا را می بیند، درباره دعا و فواید و اهمیت آن گفت: یکی از راه های برقراری ارتباط با خدا و لذت بردن از ذات حق تعالی در قلب و وجود انسان، دعا کردن است.

ایشان ادامه داد: دعا وسیله ای است که ما را متوجه خدا و معرفت ما را به خدا زیاد می کند وهیچ چیزی نزد پروردگار عالم محبوب تر از اینکه چیزی از او بخواهیم نیست.

امشب شب قدر و بسیاری از مقدرات ما منوط به دعا کردن است. همه ما بخشی از روزی خود را با دعا دریافت می کنیم. کسی که نیازی ندارد هم، نباید فکر کند به دعا نیاز ندارد. حتی عبادت صرف هم بدون دعا ناقص است. امشب خداوند برای بسیاری افراد مقدراتی می نویسد ولی به شرط دعا به او داده می شود.

امشب مقدرات انسان تعیین و در شب بیست و سوم امضا می شود. با دعا باید مقدراتی را که حتی در سالهای قبل برای ما نوشته شده، دریافت کنیم.

نکته ای که بسیار باید به آن توجه کرد این است که دعا فقط برای گناهکاران و وقت گرفتاری نیست. مشکل اصلی جامعه ما، بدی آدم های بد و گنهکاران نیست، مشکل اصلی این است که آدم های خوب جامعه معمولا پرمدعا و کم دعا و محافل دعایشان کم رونق است.

می دانید با دعا چه کارها می توانستیم انجام دهیم که از دست دادیم. با دعا می توانستیم ظهور مهدی فاطمه را تعجیل کنیم. با دعا می توانستیم به اوج معنویت برسیم، گره های بیشتری را باز کنیم و دلها را به هم نزدیک تر کنیم که هیچکدام را صورت ندادیم.

پیامبر اکرم(ص) فرموده اند: "ترک دعا معصیت است". دعا برای این است که انسان را به درگاه خدا کوچک کند. فلسفه بسیاری از گرفتاری های ما این است که پیش خدا کوچک شویم تا به این ترتیب تکبر را از خود دور کرده و تواضع را جایگزین آن کنیم. حتی اولیای خدا هم به دعا محتاج بودند.

امشب دعاها مستجاب است. هر کسی با خدا به زبان دل و صمیمانه حرف بزند تا خدا دستش را بگیرد. گاهی با یک دعا می توان به همه جا رسید. کسی که به خدا برسد بیشتر دعا خواهد کرد.

سخنران شب بیست ویکم ماه مبارک مصلای امام خمینی (ره) افزود : " در این شب هر دعایی مستجاب است. اگر گاهی خدا تغییری در دعای ما می دهد و یا آن را به تاخیر می اندازد، برای این است که در موقع مناسب بهترش را به انسان عنایت کند. همه دعاها مانند سرمایه برای انسان ذخیره شده و در وقت مناسب به او داده می شود."

حجت الاسلام پناهیان در ادامه درباره آداب "دعا" اظهار کرد: "اصرار در دعا" یکی از آداب آن است. نقل است از معصوم (ع) که هیچ بنده ای دعا نکرد مگر اینکه خدا جوابش را بدهد. دومین مورد از آداب دعا "ناامیدی از همه و امید به خدا" است. باید یقین داشته باشیم که کسی جز خدا جواب ما را نمی دهد.

سومین مورد "خدا را به مقربان درگاهش قسم دادن" است و چهارمین آن " یقین نسبت به استجابت دعا" می باشد.

انسان نباید به قلب خود نسبت به استجابت دعایش شک راه بدهد و یقین بداند خدای رحمان دعایش را مستجاب می کند. بنده باید به خدا ایمان داشته و یاس به خود راه ندهد. یاس و ناامیدی از "زمهریر" بدتر است و وجود انسان را سرد می کند. با ایمان و امید به خدا، سرما را از وجود خود بیرون کنیم. خدا منتظر است به میزان ایمان انسان، دعایش را مستجاب کند.

سخنران مراسم احیاء در قلب فرهنگ و عبادت پایتخت در پایان گفت :"در این شبهای عزیز خداوند را به قرآن قسم بدهیم. البته خداوند بدون قسم به قرآن هم کار ما را راه می اندازد ولی چون می خواهیم خود را پیش خدا عزیز کنیم، او را به قرآن قسم می دهیم. خدا حتی با یک کلمه پاسخ بنده را می دهد."

در ادامه آئین به سر گرفتن قرآن با همراهی هزاران نفر از حاضران توسط حجت الاسلام پناهیان با توسل به ائمه اطهار(ع) انجام شد.

ارسال نظر: