سینما هم اکنون به یک نهاد قدرت تبدیل شده است

به گزارش خبرنگار « نسیم آنلاین »، چهارمین نشست از سلسله نشست های پژوهشی مدرسه ملی سینمای ایران با عنوان سیاست گذاری جشنواره فیلم فجر: چالش ها و راهکارها در سه بخش ارزیابی و آسیب شناسی جشنواره فیلم فجر از آغاز تا به امروز با سخنرانی علی مرتضویان استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، پنل نخست با عنوان تجربه تاریخی برگزاری جشنواره فیلم فجر با سخنرانی آقایان سید محمد بهشتی و علیرضا رضاداد و پنل دوم با عنوان جشنواره فیلم فجر: دستاوردهای کنونی و چشم انداز آینده با سخنرانی ابوالحسن داوودی و منوچهر شاهسواری در این مدرسه ملی برگزار شد.

منوچهر شاهسواری تهیه کننده سینما نیز که در این مراسم حضور داشت در پنل دوم این نشست در سخنانی، گفت: زمانی که از سینما معنی واحد، روشن و علمی نداشته باشیم از هدف خود که برگزاری یک جشنواره خوب و کیفی است دور می شویم.

وی افزود: سینما خود را به عنوان یک ژانر اساسی در همه حوزه ها تحمیل کرده است. سینما به دلیل ذات باورپذیری و ارتباطی که با مخاطب خود برقرار می کند دچار تغییر و تحولات خیلی جدی شده و همچنان هم می شود.

این تهیه کننده سینما ادامه داد: سینما پدیده ای است که زمانی ساخته و ایجاد شد همانند یک زبان مشترک در همه جا عمل می کند. شما نمی توانید تصور کنید فیلمی با همه معیارهای سینمایی ساخته شده باشد و مخاطب خود را به لحاظ جنسیتی، سن، طبقه و جغرافیا انتخاب کند.

شاهسواری خاطرنشان کرد: سینما پدید های است که هم هنر، هم صنعت و هم تجارت است. بر این اساس هم اکنون به یک نهاد قدرت تبدیل شده است. این نهاد قدرتمند باید حتما با فلسفه و جامعه شناسی قدرت به آن توجه شود.

وی اضافه کرد: تمامی درگیری هایی که چه در حوزه ساخت، چه در حوزه پخش و چه در حوزه جشنواره آن در سینمای ایران وجود دارد از ذات قدرتمند سینما بر می خیزد. سینما همانند اسب قدرتمندی است که خیلی ها می خواهند از او سواری بگیرند ولی اول باید سوارکار باشند.

این تهیه کننده سینما یادآور شد: نکته مهم دیگر تغییرات مدیریت در جشنواره فیلم فجر است. در حقیقت این تغییرات متعدد در برگزاری جشنواره ضربه های فراوانی به این جشنواره زده است. علت آن هم این است که هرکدام از مدیران روش های مدیریتی خاص خود را دارند.

شاهسواری تصریح کرد: نکته دیگری که سایر دوستان و همکاران در این نسیت به ان اشاره کردند مداخله مدیران دولتی و همچنین دبیران جشنواره در انتخاب فیلم های برگزیده بود که اینجا باید اعلام کنم که میزان این دخالت ها تا اندازه ای نبوده است که جشنواره از مسیر اصلی خود خارج شود.

وی در پایان گفت: البته در فواصل زمانی مشاهده می کردیم که دولت برای سینمای ایران همانند پدر شد و حتی یک زمانی نقش پدربزرگ را هم بازی کرد. اما با این وجود دولت ترجیح می دهد برای سینمای کشور همانند یک پدر باشد.

ابوالحسن داوودی کارگردان سینما نیز در انتهالی پنل دوم در سخنانی، گفت: این پژوهش را بیشتر یک سفارش و تحقیق دولتی می دانم. این پژوهش یک سفارش کامل دولتی بر مبنای رویکرد و نتیجه گیری مشخص دولت این سفارش داده شده است.

وی افزود: چیزی که به نظر من از ابتدا در این تحقیق لحاظ نشده و مغفول مانده جنس خاص سینما است. به عبارتی بهتر سینمای با همه تعریفی که در سینمای جهان استطبیعتا یک عنصر پرده در است. سینما عنصر حجاب برانداز است و خیلی از مسائل را باز می کند.

این کارگردان سینما ادامه داد: بسیاری از تعارضات سینما و جشنواره فیلم فجر در این سه دهه مربوط به این نکته است که بین سینمای جمهوری اسلامی ایران و سینمای جهان تفاوت های بسیاری است. بر این اساس این موضوع باید و جادارد تا در این پژوهش لحاظ شود.

داوودی خاطرنشان کرد: سینمای ایران تنها سینمایی است در جهان که توانسته است خود را با این محدودیت های فرهنگی همساز کند و اتفاقا این محدودیت ها را به بخشی از هویت خود تبدیل کند. این امر بیش از آنچیزی که خواست سیاستمداران بوده ناشی از اجبار ما سینماگران بوده است.

وی اضافه کرد: امروز می بینیم که سینمای ایران عملا به عنوان یک نسخه منحصر به فرد از نظر بیان تصویری در دنیا شناخته می شود. در واقع سینمای ایران بسیاری از محدودیت هایی را که با آن روبرو بوده است را به یک نوع موقعیت و حتی موفقیت تبدیل کرده است.

این کارگردان سینما تصریح کرد: جشنواره فیلم فجر این سال ها در بخش برگزاری در دو شکل اجرایی بین جشنواره های برتر دنیا همانند کن، ونیز و برلین که دارای جریان فکری ثابتی هستند و اسکار که توسز گروهی از متخصصان پایه گذاری شده سرگردان مانده است.