حاشیه «نسیم آنلاین» بر اظهارات شگفت‌انگیز رئیس سازمان سینمایی؛

وقتی جشنواره‌های سینمایی با المپیک اشتباه گرفته می‌شوند!

کدخبر: 2058012

در شرایطی که تمامی جشنواره‌های الف جهان را که کنار هم بگذاریم شاید به عدد ۲۰ هم نرسیم اینکه رئیس سازمان سینمایی ما از افتخارآفرینی در ۳۷۰ جشنواره می‌گوید به شدت فانتزی به نظر می‌رسد.

گروه فرهنگی « نسیم آنلاین »- حجت الله ایوبی رییس سازمان سینمایی دولت یازدهم تقریبا از همان ماههای ابتدایی حضورش در سازمان سینمایی سعی کرد حداقل اقدامات خود و تیم اجرایی اش را با الفاظی نمادین، فوق العاده جلوه دهد. ایشان که علاقه زیادی هم به شاعران ایرانی و البته مولانا و حافظ دارد کوشید تا می تواند با بیانی شعرآلود و البته بیشتر نمادین تا واقعگرایانه به توصیف کارنامه سینمایی خویش بپردازد.

این نمادگرایی اولیه که بیشتر به دلیل ناآشنایی ایشان با فضای سینما، آدمهایش و جریانات سینمایی بود در ماههای اخیر جای خود را به نوعی اغراق واضح داده است که در نتیجه آن ایوبی مدام به اظهارنظراتی سوررئالیستی می پردازد که کمترین محلی از واقعیت ندارد.

چند روز قبل ایشان که برای حضور در اختتامیه جشنواره رضوی به یزد رفته بود، در یک تقسیم بندی که می تواند در تاریخ بی نظیر باشد(!) بیان داشت: سینما در عصر امروز بر دو قسم هالیوود و سینمای ایران تقسیم می‌شود.

وی البته که توجیه این امر را تعداد بالای جوایزی دانست که فیلم‌های مختلف ایرانی از جشنواره‌های مختلف دریافت کرده‌اند و گفت: در سال گذشته ۳۷۰ جایزه جهانی به هنرمندان ایرانی اختصاص داده شد.

اظهارنظرات ایوبی زودتر از حد تصور در شبکه‌های اجتماعی بازنشر یافت و مخاطبان سینمای ایران که به‌اندازه کافی از کیفیت این سینما آگاهی دارند، سعی کردند به روش‌های مختلف به ادعاهای رییس سینما پاسخ دهند؛ برخی به‌صورت کاملاً جدی از بی‌ارزش بودن جوایزی گفتند که بخش عمده آنها در دادوستدهای سیاسی پشت پرده جشنواره‌ها تقسیم می‌شود و برخی نیز سخن را به مطایبه گشوده و گرمای هوای شهری کویری را عامل چنین اظهار نظراتی از ایوبی دانسته‌اند.

*شگفتی دوم در اردبیل رخ داد

این واکنشها اما کمترین خللی در عزم ایوبی برای امتداد دادن به چنین اظهارنظراتی وارد نکرده است و ایشان در تازه ترین اظهارنظراتش در استان اردیبل باز هم شگفتی ساز شده است.

ایشان به تازگی در حاشیه مراسم افتتاح پروژه‌های هفته دولت در سرعین گفته‌ است: سینمای ایران هم اکنون در حال رقابت با سینمای جهان است و در آستانه ۱۰۰ میلیاردی شدن بوده و تولیدات در حوزه سینما و فیلم دو برابر شده و مردم تا صبح در صف سینما هستند که این امر اتفاقی مهم در عرصه سینما، هنر و فرهنگ کشور است.

ایوبی خاطرنشان ساخته است: در سالهای گذشته اهالی فرهنگ و هنر یا خانه‌نشین بودند یا غبار ناامیدی بر چهره آنها نشسته بود و یا کشور را ترک می‌کردند اما بعد از این سال‌ها هنرمندان ۳۷۰ بار پرچم ایران را در جشنواره‌های مختلف جهانی به اهتزار در می‌آورند.

*جشنواره یا مسابقات المپیک؟!

از تأکید مجدد ایوبی بر 370 باری که در جشنواره ها درخشیده ایم آغاز می کنیم؛ قطعا اگر این تأکید مکرر همراه می شد با ارائه فهرستی دقیق از این 370 جشنواره مطمئنا می توانستیم با خیال راحتتر نسبت به افتخارات سینمای ایران رویاپردازی کنیم.

اما در شرایطی که تمامی جشنواره های الف جهان را که کنار هم بگذاریم شاید به عدد 20 هم نرسیم اینکه رییس سازمان سینمایی ما از افتخارآفرینی در 370 جشنواره می گوید به شدت فانتزی به نظر می رسد.

مهمترین جوایز سینمایی ما در یک سال اخیر جایزه بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگری جشنواره کن است که این جوایز هم نه محصول سیاستهای خاص مدیران سینمایی که محصول خلاقیت فیلمسازی است که پیشتر هم اسکار گرفته است.

از آن سو جشنواره ها سازوکاری شبیه به مسابقات ورزشی ندارند که بعد از برنده شدن یک کشور، پرچم آن کشور بالا برود یا به قول جناب ایوبی به اهتزاز درآید.

گذشته از آن اگر فرض را بر درستی ادعای ایشان بگیریم که در سالهای گذشته اهالی هنر یا خانه نشین بودند یا غبار نومیدی بر چهره شان نشسته بود پس چه توجیهی داریم برای اسکاری که در دولت سابق اصغر فرهادی برای سینمای ایران به ارمغان آورد؟ سینمایی که اغلب سینماگران آن یا نومید هستند یا منزوی چطور توانسته به اسکار برسد؟

*از نقش آن شبکه ماهواره ای بگویید

درباره 100 میلیاردی شدن سینمای ایران و اینکه سینماها از شب تا صبح فیلم نشان می دهند و مخاطبان تا صبح در صف سینما هستند چه می توان گفت جز ذوق زدگی یک مدیر از فروشی که بخش عمده آن مرهون بالا رفتن قیمت بلیت است.

یک مدیر باکفایت سینمایی اگر به دنبال آماردهی است باید آمارش براساس تعداد مخاطبان سینمارو باشد و اینکه چه تعداد از این مخاطبان به واسطه راه اندازی پردیسهایی همچون کوروش و البته پخش مکرر تیزرهای ماهواره ای به تماشای فیلم رفته اند؟

سازمان سینمایی و ریاست محترم آن شاید بهتر است به جای پرداخت به این شعارهای حاشیه ای قبل از هر کاری تکلیف کارگروه ارتقای منزلت اجتماعی سینماگران را مشخص کند؟ و عملا بکوشد پاسخی دهد بر این پرسش که چرا بعد از گذشت ماهها از راه اندازی چنین کارگروهی هیچ اقدام ملموس از سوی آن برای کمک به ازکارافتادگان صنف سینما صورت نگرفته است؟

ارسال نظر: