کیمیایی افتخار آمیز برای زنان ورزشکار

گروه فرهنگی « نسیم آنلاین » ؛ چند وقتی است که در رسانه های خبری و شبکه ‌های اجتماعی، خبری مبنی بر اینکه پلیس فرانسه زن مسلمانی که قصد داشت با لباس مخصوص شنا در سواحل دریای این کشور شنا کند را بخاطر داشتن این پوشش از شنا منع کرده است. در این باره می‌توانیم دو نگاه متضاد را در دنیا مورد اشاره قرار دهیم: 1- زنان باید در رفتارهای اجتماعی همانند مردان باشند و حتی در عریانی بدن تفاوتی بین آنها نیست، چه در محیط اجتماعی و یا خصوصی، فرقی نمی کند. 2- از طرف دیگر بعضی از جاهلان در کشورهای اسلامی مانند عربستان سعودی، زنان را از بعضی حقوق اجتماعی مانند رانندگی، حق رای، ورزش مخصوص زنان و حتی عادی ترین حقوق شهروندی ممنوع می‌کنند. اما نگاه سومی هم هست، و آن میانه روی و رعایت حد اعتدال می باشد. یکی از مهم‌ترین خبرهایی که این روزها در کشورمان روی آن مانور داده می‌شود کسب مدال برنز توسط خانم کیمیا علیزاده در بزرگترین رویداد ورزشی جهان یعنی المپیک است. همه‌ی ما شاهد بودیم این خواهر گرامی با حجاب اسلامی در این رویداد بزرگ شرکت کرده و این افتخار آفرینی را برای کشور عزیزمان به ارمغان آوردند. بر این اساس موضوع بر این است که، ما به عنوان یک کشور مسلمان به یک زن در مورد آزادی و حجاب و نوع رابطه‌ی اجتماعی اش باید چه نگاهی داشته باشیم؟ باید نگاهی افراطی مانند نگاه غربی به زنان داشته یا اینکه نگاهی تفریطی و ممنوعیت کلی برای زنان قائل شویم؟ صحیح این است که در مقوله‌ی حقوق اجتماعی زنان، باید راه درست و صراط مستقیم را تشخیص دهیم که اگر بخواهیم از یک طرف زیاده روی کنیم یا از طرف دیگر کم بگذاریم همان راهی را می رویم که افراط گرایان و تفریطیان رفته اند. ما نباید بخاطر عفت و عصمت و پاکی زن آنها را به گوشه‌ی صندوقخانه‌ها بکشانیم و از طرفی هم بخاطر دخالت در امور اجتماعی حریم‌ها را بشکنیم. منطق اسلام منطق اعتدال و میانه‌روی است، ما هم باید این نگاه را در قوانین کشورمان و این اعتدال را رعایت کنیم. لذا زنان ما می توانند با رعایت شئونات و احکام اسلامی هم در اجتماع شرکت کنند و هم در کنار مردان در تمام عرصه ها چه اقتصادی و چه ورزشی و چه فرهنگی حضور فعال داشته باشند. ما باید به زنان مانند مردان نگاهی انسانی و انسانیتی داشته باشیم چون زن و مرد دو انسانند و در انسانیت شریک هستند یعنی آنچه مربوط به انسانیت انسان است برابر و همانند یکدیگرند ولی در عین حال مرد انسان مذکر و زن انسان مونث است. لذا تساوی حقوق زن و مرد یک مسئله است، تشابه حقوق زن و مرد مسئله‌ای دیگر است، زن و مرد از نظر حقوق متساویند ولی متشابه نیستند. تساوی حقوق زن و مرد و تشابه حقوق زن و مرد نباید با یکدیگر اشتباه شود. یکی از افتخارات حقوق اسلامی این است که حقوق زن و مرد را متساوی می‌داند ولی متشابه نمی داند. بر همین اساس است که شرکت در مسائل اجتماعی را برای زنان ممنوع نبوده بلکه حتی می‌بینیم که در زمان رسول خدا (صلی الله علیه و آله) هیچ ممانعتی از این امر نشده است. «پیغمبر اکرم زنها را در جنگ‌ها شرکت می ‏داد ولی آنها کاری را که بیشتر متناسب با زنها بود انجام می ‏دادند. احیانا در برخی مواقع شدت، زنها هم شمشیر بر می ‏داشتند، چنان که در جهاد اسلامی اگر موقع دفاع بشود، زن و مرد و کوچک و بزرگ، همه باید شرکت کنند و شرکت می‏ کنند. ولی رسول اکرم حتی‏ الامکان زنها را به کارهای متناسب با خودشان مثل پانسمان کردن می ‏گماشت. نُسَیبه جرّاحه زنی است که در جنگ احد شرکت کرد و در جنگها زیاد شرکت می ‏کرد و یکی از کارهایش جرّاحی بود، به این معنی که زخمها را پانسمان می‏ کرد. او و زنهای دیگری وسایل پانسمان را با خود به میدان جنگ می‏ بردند و مجروحین را پانسمان می ‏کردند که این خود همکاری است، و احیانا اتفاق می‏ افتاد که همین نسیبه خودش می‏ جنگید. در جنگ احد خیلی جنگیده است و خودش جزء مجروحین شد. ضربتی روی شانه‏اش فرود آمد. به قدری این ضربه سنگین و هولناک بود که بعد از این که معالجه شد، گودالی روی شانه ‏اش باقی ماند و بعد که پیرزن شده بود دخترهایی که آن دوره را درک نکرده بودند می‏ آمدند از او توضیح می‏ خواستند که بگو چطور شد که روی شانه تو این طور شد؟ و او هم با طول و تفصیل برایشان نقل می ‏کرد». [1] جهاد و مبارزه یکی از کارزارترین مسائل اجتماعی است که می‌بینیم پیامبر اکرم هیچ ممانعتی به نمی‌کنند حتی می بینیم پیامبر در مدینه وقتی تشکیل حکومت دادند مردم گروه گروه از زن و مرد برای استماع سخنان پیامبر به مسجد می آمدند و پیامبر ممانعتی نمی کردند لذا در همان زمان چون بعد از سخنرانی ازدحام زیاد می‌شد فرمودند درب جداگانه ای برای زنان باز کنند که الان هم موجود است به عنوان باب النساء. تا از برخورد و ازدحام زنان و مردان جلوگیری شود.

لذا شرکت زنان در فعالیت اجتماعی جایی که ملازم با اختلاط است و حریم ها رعایت نمی‌شود، جلوگیری شده و ممانعت کنیم ولی در غیر اینصورت ممانعتی نیست. مقام معظم رهبری نیز در دیدارها و پیام‌هایی که برای ورزشکاران بالاخص زنان بیان می دارند این خصوصیت زنان با ویژگی حفظ حجاب و جایگاه یک زن مسلمان را ارج می‌نهند و می فرمایند: «خجالت نمی‌کشند؛ در دانشگاه، در ورزشگاه، در پارک، در خیابان، به حکم قانون - قانونی که جعل کرده‌اند - متعرّض زن محجبه می‌شوند. آن وقت در این فضا، توی این کشورها، یک زن محجبه در موضع قهرمان بر روی سکوی قهرمانی می‌ایستد و همه را وادار می‌کند به این که او را تکریم و تجلیل کنند. این چیز کمی است؟ این چیز کوچکی است؟ این کار خیلی باعظمت است. واقعاً همه باید قلباً از زنان ورزشکار ما که در میدانها با حجاب، با عفاف، با متانت و با وقار حاضر می‌شوند، تشکر کنند». [2] همچنین ایشان این جایگاه و حجاب و متانت در زنان و عدم محدودیت را باز در پیامشان برای ورزشکاران زن ابراز می‌دارند: «به بانوان ورزشکاری که نشانه‌ی افتخارآمیز پوشش زن ایرانی را به رخ همگان کشیدند، به بانوی شجاعی که با حجاب کامل در پیشانی کاروان درخشید،...، قدر شما را می‌دانیم». [3] در نتیجه باید اذعان کرد که از نظر اسلام بین زن و مردم تساوی در حقوق است یعنی همانطوری که مردها می‌توانند در اجتماعات شرکت کنند برای زنان نیز هیچ ممانعتی وجود ندارد اما نکته‌ی اساسی تساوی حقوق زنان و مردان است که اینطور نبوده و نیست. و زنان ما باید حجاب را برای خود افتخاری دانسته و این پوشش را عین آزادی شخصیتی در مقابل جنس مخالف دانسته و باید این قانون را در ذهن داشت که من و یک مرد ازنظر حقوقی یکسان و ازنظر تشابه یکی بودن باید تفاوت داشته باشم چون من یک زنم. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پی نوشت: [1]. مطهری، مرتضی، آینده انقلاب اسلامی ایران، ص220، انتشارات صدرا،چاپ چهل و چهارم، بهمن 94. [2]. بیانات در دیدار مدال‌آوران المپیک و پارالمپیک، ۱۳۹۱/۱۲/۲۱. [3]. پیام تشکر از کاروان ورزشی ایران در المپیک ۲۰۱۶ ریو، ۱۳۹۵/۰۶/۰۲.