بزرگمهر رفیعا سینماگر ومدرس پیشکسوت در گفتگو با «نسیم آنلاین» :

خروجی مدرسه ملی سینما چه بود؟/ جوانان ما بسیار مستعدتر از بچه های آن طرف هستند

کدخبر: 2066529

این سینماگر پیشکسوت تأکید کرد: اگر واقعا مدیران ما برای بهبود اوضاع مدارس سینمایی برنامه ای دارند آن دسته از مدارس سینمایی که پیشکسوتان در بخش خصوصی راه انداخته اند را تقویت می کردند نه اینکه یک مدرسه سینمایی تازه آن هم با آبشخور کاملا دولتی راه بیندازند.

گروه فرهنگی « نسیم آنلاین » ؛ بزرگمهر رفیعا سینماگر و مدرس سینمای ایران که دو دهه بعد از ساخت درام ماجرایی «دادستان» بیشتر وقتش را صرف تدریس جوانترها کرده است با اشاره به راه اندازی مدرسه ملی سینما و تبلیغاتی که برای این راه اندازی از سوی مدیران سینمایی دولت یازدهم به راه افتاد به « نسیم آنلاین » گفت: اینکه اخیرا هم یک مدرسه سینمایی کاملا دولتی راه انداخته اند ایرادی ندارد اما آیا واقعا مشکل سینمای ما نداشتن مدرسه و دانشگاه و دانشکده بود؟ مشکل ما نبودن پل ارتباطی میان مدارس سینمایی و صنعت سینما بود که هنوز هم این مشکل وجود دارد. سوال اینجاست آنهایی که دور و بر این مدرسه جدید جمع شده اند چه کسانی هستند؟ خروجی کارشان چه بوده؟ حرف زدن از اهمیت مدرسه زمانی مهم است که نتیجه اش هم اهمیت داشته باشد اما وقتی نتیجه گرایی فدای راه اندازی یک مدرسه تازه شده معلوم است که مشکلی حل نمی شود.

وی با اشاره به تجربیات تدریس خود ادامه داد: یک دلیل اینکه کار فیلمسازی را کنار گذاشتم و به سراغ آموزش به جوانترها آمدم این بود که بتوانم برخی از تجربه های تدریسم آن هم به صورت کارگاهی و نه صرفا تئوریک را در اختیار جوانان قرار دهم اما مشکل آنجا بود که در ورود به سینما رابطه به جای ضابطه حکمفرما بود و بسیاری از این جوانان مستعد سرخورده می شدند. این شد که کار تدریس در ایران را کنار گذاشتم چون مدام با جوانانی روبرو می شدم که گلایه می کردند علیرغم توانایی چرا نمی توانند فیلم بسازند.

بزرگمهر رفیعا خاطرنشان ساخت: یادم می آید زمانی که می خواستند همین مدرسه ملی سینما را راه بیندازند سراغ من هم آمدند و در مسیر طراحی تا توانستم درباره همین خلأ موجود میان آموزشگاهها و بدنه سینما بهشان مشاوره دادم و گفتم تا این خلأ حل نشود هیچ آموزشگاهی نمی تواند مفیدفایده باشد اما به ناگاه دیدیم مدرسه را با کلی دبدبه و کبکبه راه انداختند و احتمالا باز آش همان آش است و کاسه همان کاسه ای که بود.

بهتر بود آموزشگاههای موجود را تقویت می کردند

رفیعا با اشاره به اینکه مدیریت سینمایی به ظاهر علاقمند است که از تجربیات پیشکسوتان استفاده کند اما در عمل ایده های خویش را بی توجه به مشاوره ها استفاده می کند خاطرنشان ساخت: اینکه سالانه در سینمای مان مواجه می شویم با حجم انبوهی از فیلمهای تکراری که بعضا لوکیشنهای شان هم اشتراک دارند چه سنخیتی دارد با این همه آموزشگاهی که در کشور هست و باز هم راه می افتد. باورتان نمی شود در همین جشنواره سال قبل که نمادی است از ظرفیت اکران امسال بخش عمده فیلمها را از نیمه به بعد رها می کردم چون می دانستم حرف خاصی برای گفتن نیست و در حال تماشای نسخه ای تازه از ایده ای هستم که ده یا بیست سال قبلتر دیده بودم.

این سینماگر پیشکسوت تأکید کرد: اگر واقعا مدیران ما برای بهبود اوضاع مدارس سینمایی برنامه ای دارند همین برنامه را برای ارتقای اوضاع همین مدارس موجود به کار می بردند و آن دسته از مدارس سینمایی که پیشکسوتان در بخش خصوصی راه انداخته اند را تقویت می کردند نه اینکه یک مدرسه سینمایی تازه آن هم با آبشخور کاملا دولتی راه بیندازند.

وی ادامه داد: مگر نه اینکه مرتب می گوییم باید تصدی گری دولت در سینما را کم کنیم و اجازه رشد بخش خصوصی را دهیم پس چطور است که مرتب در حال افزایش سیطره دولت هستیم.

جوانان ما بسیار مستعدتر از بچه های آن طرف هستند

بزرگمهر رفیعا با اشاره به وجود فراوان استعدادهای هنری و به ویژه سینمایی در کشور اظهار داشت: بچه های عشق سینمای باخوش و دردکشیده در نقاط مختلف ایران کم نیستند. این را به عنوان کسی می گویم که سابقه تدریس در دانشگاههای آمریکا را هم داشته ام. به جرأت می گویم جوانان ما بسیار باهوش تر و بااستعدادتر از بچه های آن طرف هستند و خیلی هم خوب از نظر آکادمیک بالا می آیند ولی به مرحله تجربه گرایی که می رسند به حال خود رها می شوند و همین می شود که سالها می گذرد تا یک نخبه وارد سیکل سینمایی شود.

رفیعا ادامه داد: هنوز هم دیر نشده؛ اگر واقعا مدیران سینمایی به فکر پرورش استعداد هستند این همه بودجه ای را که صرف موازی کاری ها و راه اندازی مدارس و جشنواره های مختلف می شود در خدمت نخبگان دانشکده های سینمایی بگذارند تا بتوانند ایده هایشان را عملیاتی کنند. شک نکنید که این مسیر، بهترین مسیر برای تربیت فیلمساز است.

ارسال نظر: