دروغ بزرگ فرانسوی‌ها به خودروسازان ایرانی

ابوالفضل خلخالی، استاد دانشکده خودرو دانشگاه علم و صنعت در گفتگو با خبرنگار اقتصادی «نسیم آنلاین» در رابطه با قراردادهای اخیر خودروسازان ایرانی با فرانسوی‌ها بیان داشت: باید دید که هدفمان از این قراردادهای اخیر چیست؟ اگر توجیهمان از این چنین قراردادهایی این است که مردم سوار خودروهایی با کیفیت و بهتر شوند باید بگویم که توجیه اشتباهی است، زیرا با واردات خودرو می‌توان خودرویی بهتر با قیمتی بسیار مناسب تر را در اختیار داشت.

وی افزود: اگر هم با هدف رشد خودروسازی این گونه قراردادها را منعقد می‌کنیم، قطعا به این هدف نخواهیم رسید. زیرا ما در صورتی خودروساز خواهیم شد که یک محصول با برند داخلی تعریف کنیم نه این که به سراغ محصول خارجی رفته و آن را داخلی سازی کنیم.

استاد دانشگاه علم و صنعت تأکید کرد: باید تا جایی که ممکن است مجموعه ها و زیر مجموعه های آن محصول را از داخل تأمین نماییم و این همان چیزی است که در قراردادهای اخیر خودروسازان ایرانی با طرف خارجی دیده نشده و نمی‌شود. خلخالی اظهار داشت: اگر می‌خواهیم قراردادی در جهت رشد صنعت خودرو با یک کشور خارجی ببندیم باید در زمینه زنجیره تأمین باشد، نه این که بیاییم با یک خودروساز که در حقیقت حلقه آخر این زنجیره است مستقیما وارد قرارداد شویم، به جرأت می‌توان گفت این گونه قرارداد ثمره ای در خودروساز شدن ما نخواهد داشت.

وی اضافه کرد: ایرادی که به این گونه قراردادها وارد است این است که به هیچ عنوان در جهت خودروساز شدن ایران نیست، می‌توان گفت که ما داریم به هاب منطقه ای شرکت رنو تبدیل می شویم که تنها با این چنین پروژه هایی می توانیم تنها بخش کوچکی از مشکلات اقتصادی صنعت خودروی داخلی را حل کنیم اما حتی یک گام هم به خودروساز شدن نزدیک نخواهیم شد. که البته آن هم برای مدت کوتاهی است.

وی تصریح کرد: ادعای دیگری که در رابطه با این قراردادها مطرح می شود این است که هدف انتقال دانش فنی به داخل است، من به جرأت می گویم که عملا هیچ گونه دانش فنی در چنین پروژه فنی منتقل نخواهد شد.

خلخالی در توضیح این مسأله به «نسیم آنلاین» گفت: سابقه نشان داده که آن‌ها به هیچ عنوان دانش فنی را به ما منتقل نمی‌کنند به طور مثال، ما در داخل کشور یک پروژه انجام دادیم که نیاز بود تا مرکز جرم خودروی تندر 90 را بدانیم که تنها سه عدد ساده بوده و چیز پیچیده ای نیست.

وی افزود: برای اطلاع از این سه عدد ساده با شرکت ساپیا و ایران خودرو وارد مذاکره شدیم و این موضوع را بیان کردیم، جالب این است که نه سایپا و نه ایران خودرو این سه عدد را نداشتند و زمانی هم که از آن ها خواستیم تا از "رنو پارس" این عدد را بگیرند پاسخ دادند که "رنوپارس" این اعداد را به ما نمی‌دهد.

عضو پژوهشکده ملی خودرو تصریح کرد: این نشان می دهد که آن ها حاضر نیستند مطلب به این سادگی در اختیار ما قرار دهند چه برسد به دانش‌های مهم تر، در پروژه تندر 90 نیز این اطلاعات داده نشد یعنی حتی نامه رسمی هم ارسال شد اما پاسخ ندادند از این پس نیز نخواهند داد، در حقیقت این سابقه باید درسی برای ما باشد.

خلخالی عنوان کرد: زنجیره تأمین ما نیز با چنین پروژه هایی ارتقا نخواهد یافت، فرض کنیم که سیستم فرمان را به ایران بسپارند، آیا در چنین شرایطی شرکت رنو و پژو می تواند تعهد بدهد که اطلاعات سیستم فرمان را به ما منتقل می کند، در پاسخ باید بگویم که حتی اگر رنو و پژو هم بخواهد که این کار را انجام دهد توان آن را ندارد زیرا سیستم فرمان اصلا متعلق به رنو و یا پژو نیست بلکه به تأمین کننده ای تعلق دارد که با آن‌ها کار می کند و آن تأمین کننده نیز هیچ گونه تعهدی ندارد که بخواهد اطلاعات فنی را به رنو بدهد چه برسد به این که این اطلاعات به ما داده شود.