در حاشیه تائید رسمی انتخاب دونالد ترامپ به ریاست جمهوری آمریکا؛
کافر همه را به کیش خود پندارد!
غربگرایان ایرانی که از احتمال پیروزی کلینتون هیجانزده شده بودند و قبل از اعلام نتیجه انتخابات، معشوقه سیاسی خود را به عنوان فرد پیروز معرفی کردند، بعد از شوک نتیجه واقعی انتخابات و مشاهده آرزوهای برباد رفته خود، رویکردهایی مضحک را پیشه کردند.
به گزارش « نسیم آنلاین »-علی اکبر عباسی:: از آنجایی که منش و رفتارها و شعارهای دونالد ترامپ بیشتر نمایانگر واقعیت جامعه آمریکایی بود و مواضع او صریحتر واقعیت این کشور را نشان میداد و با توجه به اینکه او به نوعی مخالف وضع موجود آمریکا محسوب میشد، توانست آراء مردم این کشور را جلب و صندلی کاخ سفید را تصاحب کند. اما عملکرد روئسای جمهوری که از هر کدام از دو حزب اصلی آمریکا به قدرت رسیدهاند در طول دورههای مختلف نشان داده است که برای ملت ایران تفاوتی نمیکند کدام یک از آنها به قدرت برسند، به طوری که آنها اگر در هر چیزی هم با هم تفاوت نظر داشته باشند در خصومت علیه مردم ایران اتفاق نظر دارند. این عدم تفاوت بین دو حزب جمهوریخواه و دموکراتها برای ایران در کلام رهبران انقلاب نیز متبلور است. در همین رابطه امام خمینی(ره) فرموده بودند: «هیچ وقت نخواهید دید که دو حزب در امریکا باشد که یکیشان یا هر دویشان برخلاف مصلحت امریکا عمل کنند.» و رهبر معظم انقلاب نیز بارها بر این مسئله تاکید کردهاند، به عنوان نمونه ایشان سه ماه قبل فرموده بودند: «هیچیک از دو حزب مطرح در امریکا، از لحاظ صلاحیت اخلاقی، ترجیحی بر دیگری ندارد.» همچنین رهبر انقلاب چند هفته قبل در جمع مردم اصفهان نیز فرمودند: «بنده هیچ قضاوتی در مورد این انتخاباتی که در آمریکا انجام گرفته است ندارم. آمریکا، آمریکا است؛ این حزب یا آن حزب، هر کدامشان سرِ کار آمدند، خیری به ما نرساندند، شر رساندند. یکی تحریم کرد، یکی هواپیما زد، یکی به سکّوی نفتی حمله کرد، یکی به دشمنهای ما کمک کرد. ما نگرانی هم نداریم؛ ما به توفیق الهی برای مواجههی با هر حادثهی محتمل آمادهایم. در دنیا عدّهای عزا گرفتهاند که چرا انتخابات در آن کشور اینجوری شد؛ یک عدّهای [هم] در دنیا خوشحال شدند و شادی کردند. ما نه، ما نه عزا میگیریم، نه شادی میکنیم؛ برای ما فرقی ندارد.»
اما برای برخی جریانهای سیاسی انگار فرق میکند که کدام حزب در آمریکا بر سر کار باشد. جریانی که هر چند به ویژه در سالهای اخیر در بزنگاههای مختلف این وابستگی و دلبستگیاش را نشان داده بود اما روز بعد از انتخابات امریکا در نوع مواجههی رسانههایش با انتخابات و اعلام زودتر از موعد پیروزی کلینتون در انتخابات عمق دلبستگی خود را به دموکراتهای ایالات متحده نشان داد. غربگرایان ایران در حالی روز چهارشنبه بعد از انتخابات آمریکا، آرزوهای خود را به عنوان نتیجهی انتخابات آمریکا در صفحه اول روزنامههایشان تیتر کردند که مدتها است این روزنامهها به «سفارتخانههای کاغذی» آمریکا در ایران بدل شده بودند و ماموریت بزک شیطان بزرگ را برعهده داشتند.
غربگرایان که از احتمال پیروزی کلینتون هیجانزده شده بودند، و سیاستورزی غریزی به قدری بر آنها غلبه کرده بود که قبل از اعلام نتیجهی انتخابات، معشوقهی سیاسی خود را به عنوان فرد پیروز معرفی کردند، بعد از شوک نتیجه واقعی انتخابات و مشاهده آرزوهای بربا رفته خود، رویکردهایی مضحک را پیشه کردند. آنها از یک طرف سعی کردند به خود دلداری بدهند و از اینکه آمریکا نمیتواند بدون در نظر گرفتن واقعیتهای جهان و قوانین بینالمللی اقدام کند سخن گفتند!
به عنوان مثال، حمید ابوطالبی معاون سیاسی نهاد ریاست جمهوری که در زمان همان اوباما هم برایش ویزای ورود به آمریکا جهت حضور در سازمان ملل به عنوان نماینده کشورمان صادر نشده بود، سعی کرد خود را به چرخش مواضع ترامپ دلخوش کند و نوشت: «تصویری که ترامپ در سخنرانی اعلام پیروزی بهعنوان رئیسجمهور از خود نشان میداد، با تصویر او در دوران انتخابات متفاوت بود؛ این نکتهای قابل توجه است.» و فلان حامی دولت گفت: «شاید ترامپ بیش از هفتاد درصد حرفهایش را پس بگیرد» و دیگری عنوان کرد: «ترامپ بساز و بفروش و کاسب کار است، پس اهل حساب سیاسی است».
و از طرف دیگر اما برخی از رسانههای جریان غربگرا به این امید داشتند که در نهایت مجمع نمایندگان الکترال کالج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، ریاست جمهوری دونالد ترامپ را تایید نکند و مانع ورود وی به کاخ سفید شود! اما روز گذشته مجمع نمایندگان الکترال کالج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به صورت رسمی انتخاب دونالد ترامپ به عنوان ریئسجمهور آینده آمریکا را تأیید و اعلام کرد.
تأیید انتخاب ریاست جمهوری آمریکا از سوی مجمع نمایندگان پس از انتخابات سراسری، در واقع روال عادی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است. اما نشست دو روز قبل نمایندگان الکترال کالج درحالی برگزار شد که مقامات ارشد دولت فعلی آمریکا و حزب دموکرات این کشور، ادعاهایی مبنی بر دخالت روسیه در انتخابات به نفع دونالد ترامپ مطرح کرده بودند. نکته قابل توجه اینکه، امید برخی از رسانههای داخلی در ایران حتی بیش از حزب دموکرات این کشور بود تا رای مجمع نمایندگان الکترال آمریکا مانع رئیسجمهور شدن ترامپ شود! به طوری که در هفتههای اخیر شاهد تحلیلها و تفسیرهایی از سوی این رسانهها در همین رابطه بودیم.
با این همه، اما رویهی دیگری که غربگرایان ایران بعد از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، در پیش گرفتند این بود که بر طبل اینکه جریان انقلابی و منتقدان دولت از پیروزی ترامپ خوشحال خواهند شد سخن گفتند. علاوه بر پمپاژ این رویکرد در رسانههای اجتماعی توسط پادوهای این جریان، یکی از چهرههای اصلی آنها نیز به صراحت این را اعلام کرد و اینگونه نوشت: «در ایران ممکن است تندروها در کوتاه مدت از پیروزی ترامپ خوشحال شوند ولی بزودی به یاد فرصت طلایی دوره اوباما می افتند که ایران از این فرصت کم استفاده کرد.»
این ادعاهای مضحک اما درحالی است که جریان انقلابی بارها از اینکه هیچ کدام از دو حزب آمریکا برای ایران تفاوتی ندارند سخن گفته و بر ثبات خصومتورزی امریکاییها علیه مردم ایران در زمان حاکمیت هر دو حزب تاکید کرده است و اعلام داشته که برای مردم ایران هیچ کدام از دو حزب تفاوتی ندارند.
جریان انقلابی نه از پیروزی ترامپ خرسند میشود و نه اومابا را مودب و باهوش مینامد. از نظر انقلابیون حتی انتخاب بین ترامپ و کلینتون بین بد و بدتر نیست بلکه بین بدترهایی است که نقابهای متفاوتی بر خود زدهاند. این در حالی است که اتفاقا ترامپ که از «احتمال تقلب در انتخابات» و اینکه «واکنشم بعد از انتخابات به نتیجه آن بستگی دارد» سخن گفته بود و او که معتقد است «برجام ایران را ثروتمند کرده است»، منش و رویهاش بیشتر شبیه همین آقایان غربگرا و لبیرالهای وطنی است و با آنها بیشتر همخوانی دارد.
غربگرایان چون خود در آرزوی ریاست جمهوری کلینتون ذوقزده شده بودند و پیروزی او را فرصتی برای پیشبرد اهداف موردنظرشان در ایران میدانستند، تصور میکنند جریان رقیب آنها هم همینگونه است و به قول معروف «کافر همه را به کیش خود پندارد» غافل از اینکه پیروزی یا عدم پیروزی فلان حزب در آمریکا برای کسانی خرسندکننده یا حزنآور است که وجود و موضوعیتشان وابسته به آمریکا باشد. به قول شهید رجایی: «برای ما کسی که در آمریکا حکومت میکند مهم نیست، زمانی تغییر رئیسجمهور آمریکا در ایران تاثیر داشت که به آنها وابسته بودیم ولی دیگر ایران مستقل است و کارتر و ریگان برای ما هیچ تفاوتی نمیکند.»