حجت‌الاسلام محمدیان در جمع ائمه جماعات دانشگاه‌ها:
خطرِ آلوده شدن به مسائل مالی و دنیوی، روحانیت را تهدید می‌کند
رئیس نهاد رهبری در دانشگاه‌ها تأکید کرد: روحانیت به شدت در معرض خطر است؛ به‌خاطر آلوده شدن به همین بحث‌های دنیوی! هرچند این مسائل، تنها بخشی از روحانیت را تهدید کند، ولی بالاخره ما روحانیون، مثل ظروف مرتبط با هم هستیم؛ یا مثل افرادی که در یک کشتی هستند.
به گزارش « نسیم آنلاین »، حجت‌الاسلام محمدیان رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها در جمع ائمه جماعات دانشگاه‌ها گفت: کسی که میخواهد کار تبلیغی کند، اگر مخاطبین خود را شدیداً دوست ندارد (به‌حدّی که شب بلند شود و برای آنها دعا کند) او اصلاً نباید برای کار تبلیغی برود.
وی افزود: ما که نمی‌خواهیم کار اقتصادی انجام دهیم! اگر مخاطب‌مان را دوست نداریم، برویم یک جای دیگری کار کنیم، یا یک مخاطبین دیگری پیدا کنیم که دوست‌شان داشته باشیم و واقعاً دل‌مان برای آنها بتپد؛ حتی اگر آن مخاطبین، به ما احترام نگذارند.
حجت‌الاسلام محمدیان در ادامه خطاب به حاضرین در جلسه گفت: قبل از هر چیز وظیفۀ خودم می‌دانم که از زحمات یکایک شما عزیزان در سنگر محراب و مسجد و تبلیغ، تشکر کنم. شما بار سنگینی از مسئولیت را بر دوش دارید و بخش عمده‌ای از اهداف و مأموریت‌های نهاد نمایندگی در دانشگاه‌ها، توسط شما عزیزان دارد انجام می‌گیرد.
وی افزود: امروز خداوند به برکت انفاس قدسی حضرت امام(ره) و خون‌های با برکت شهیدان، راهی برای ما گشوده، و درِ مدارس و دانشگاه‌ها به‌روی مبلغین باز است. الان مشکل ما مثل قبل از انقلاب نیست که ما را ( برای تبلیغ دین) به خیلی از مراکز راه ندهند، بلکه مشکل این است که راه باز است و ما کم می‌آوریم! به عنوان مثال، امروز یکی از دغدغه‌های آقای قرائتی این است که «ما برای مدارس، امام جماعت نداریم» برای ما هم ظرفیت و فضای انجام کار در دانشگاه‌ها خیلی بیشتر از اینهاست؛ اما نمی‌توانیم پاسخ‌گو باشیم.
وی ادامه داد: شما اگر از مسئولین نهاد در دانشگاه‌ها بپرسید، یکی از مشکلات‌شان همین تأمین ائمۀ جماعات است. این تازه یک عرصه از کار ما محسوب می‌شود. اگر وارد کار تدریس و بخش‌های دیگر بشویم، می‌بینیم که عرصه‌های فراوانی برای کار وجود دارد.
* هرچند امروز، زمینۀ گناه خیلی فراهم است اما زمینۀ هدایت نیز فوق‌العاده استحجت الاسلام محمدیان با اشاره به فرصت خوب برای ائمه جماعات در دانشگاه‌ها برای ارتباط با دانشجویان گفت: خداوند این راه را به‌روی همۀ ما باز کرده است. فقط یک نمونه‌اش این است که «نزدیک به پنج میلیون دانشجو در اختیار ما قرار دارد که می‌توانیم برای آنها کار تبلیغ انجام دهیم» و همچنین «نزدیک به 12میلیون دانش‌آموز در اختیار آموزش و پرورش هست»
وی افزود: در عرصه‌های دیگر نیز، فرصت‌های زیادی برای کار و خدمت در پیش روی ما قرار دارد. در طول تاریخ، برای هیچ پیامبری چنین فرصتی پیش نیامده بود! یعنی از نظر کمّیت، هیچ‌وقت چنین فرصت خوبی برای روحانیت و ربّیون پیش نیامده بود که بتوانند از خدا و پیغمبر و آخرت و احکام الهی برای مردم-و خصوصاً جوانان- سخن بگویند و با آنها ارتباط برقرار کنند.
وی ادامه داد: در عین حال که امروز در دنیا زمینۀ گناه هم بسیار زیاد فراهم شده، زمینۀ هدایت نیز فوق‌العاده فراهم است. در هیچ دوره‌ای این اتفاق نیفتاده است. بنده از شخصیت‌هایی که قبل از انقلاب، سنّ کاملی داشتند، مکرر پرسیده‌ام؛ آنها هیچ‌وقت باور نمی‌کردند که به این زودی چنین حکومتی ایجاد شود و این‌همه فرصت در اختیار متدینین و روحانیت قرار بگیرد. ولی امروز این فرصت در اختیار ما قرار گرفته است.
نماینده رهبر معظم انقلاب در دانشگاه ها با این پرسش که امروز که بشریت دیگر به‌طور مستقیم به پیامبر و امام، دسترسی ندارد، چه کسی بناست این بار (تبلیغ دین) را بر دوش بگیرد؟، خاطر نشان کرد: هرچقدر هم ما (روحانیون) تواضع کنیم و بگوییم «ما نیستیم...» بالاخره چه بخواهیم و چه نخوهیم، این ما هستیم که داریم این مسیر را ادامه می‌دهیم. اصلاً همین لباسی که بر تن کرده‌ایم، دارد می‌گوید «این ما هستیم که باید خط 124هزار پیامبر را ادامه دهیم».
وی افزود: امروز ما در این مسیر قرار داریم و بناست که پیام انبیاء توسط ما به مردم برسد. هر یک از ما به اندازۀ خودش باید این کار را انجام دهد. بالاخره این بار انبیاء امروز بر دوش ما قرار دارد و با پوشیدن این لباس، ما داریم هر روز این را با صدای بلند اعلام می‌کنیم که «ما مسیر انبیاء را انتخاب کرده‌ایم و داریم راه انبیاء را می‌رویم»
* ائمه جماعات در دانشگاه‌ها بناست در دل‌ها بذرپاشی کنند/ دل‌ها مال خداست و خدا به هر کسی اجازۀ ورود نمیدهدحجت الاسلام محمدیان با اشاره به هدف و وظیفه ائمه جماعات در دانشگاه‌ها بیان داشت: بناست که ما در دل‌ها بذرپاشی کنیم. اما نمی‌شود دلی که شخم نخورده و درش باز نشده، همین‌طوری برویم و یک چیزی بگوییم و بر این دل‌ها، تأثیر بگذاریم! باید بتوانیم وارد این دل شویم و الا آنچه که زبان ما می‌گوید، فقط گوش می‌شنود، ولی انبیاء علاوه بر اینکه با زبان سخن می‌گفتند، می‌توانستند وارد فضای دل‌ها بشوند و همین بود که اثر می‌گذاشت. ورود به دل‌ها و کلیدِ باز کردن درِ دل‌ها، شیوه‌ای است که باید یاد بگیریم و خودمان را آمادۀ این کار کنیم.
نماینده رهبر معظم انقلاب در دانشگاه ها با بیان اینکه ما بناست با دل‌های مخاطبان خودمان سر و کار داشته باشیم ، گفت: ورود به دل‌های مخاطبان، یک کلید خاصی را می‌طلبد که اگر این کلید نباشد، امکان ورود نیست. البته ما همین‌طوری می‌توانیم برویم و نماز جماعت برگزار کنیم و پشت سر ما هم عده‌ای بیایند و نماز بخوانند، اما آن اتفاقی که باید بیفتد و درِ دلی باز شود و یک بتی از آنجا بیرون آورده شود و در کنارش، یک بذر معرفتی پاشیده شود، اتفاقی است که به این آسانی نمی‌افتد؛ نیاز به کار دارد.
وی افزود: برای ورود به دل‌های مخاطبین، یک راه‌هایی وجود دارد. خداوند به پیامبرش می‌فرماید: «إِنَّ لَکَ فِی النَّهارِ سَبْحاً طَویلاً»(مزمّل/7) یعنی تو در طول روز خیلی کار داری! اما کار پیامبر(ص) در طول روز چه بود؟
محمدیان تاکید کرد: همین بود که بتواند درِ دل‌ها را باز کند و این کار بسیار سختی است. خُب، راهکارِ انجام این‌همه کار سنگین در طول روز چیست؟ می‌فرماید: «قُمِ الَّیْلَ إِلَّا قَلِیلاً* نِّصْفَهُ أَوِ انقُصْ مِنْهُ قَلِیلاً* أَوْ زِدْ عَلَیْهِ وَ رَتِّلِ الْقُرْءَانَ تَرْتِیلاً»(مزمل/2تا4) نمی‌شود که کسی اهل مناجات شب نباشد، و در طور روز بخواهد وارد دل‌های مردم بشود؟! امکان ندارد خدا به کسی که در شب، با خدا خلوت ندارد، اجازه دهد که در روز وارد دل‌های بندگان خدا شود!
وی گفت: شاید فکر کنیم که این دستور، فقط مربوط به پیامبر(ص) است. اما در پایان این سوره می‌فرماید: «إِنَّ رَبَّکَ یَعْلَمُ أَنَّکَ تَقُومُ أَدْنىَ مِن ثُلُثىَِ الَّیْلِ وَ نِصْفَهُ وَ ثُلُثَهُ وَ طَائفَةٌ مِّنَ الَّذِینَ مَعَکَ...»(مزمل/20) این فقط مال پیامبر(ص) نیست، بلکه یک عده‌ای که با پیامبر(ص) هستند را نیز شامل می‌شود.
حجت الاسلام محمدیان ادامه داد: سورۀ «یس»-که گفته شده «قلب قرآن» است- سورۀ عجیبی است. معروف است که آیت‌الله قاضی(ره) به همۀ شاگردان خود دستور می‌داد که حتماً بعد از نماز صبح، سورۀ یس را بخوانند.
وی افزود: در این سوره، وقتی خداوند داستان شهید سورۀ یس را نقل می‌کند، می‌فرماید: سه پیامبر برای آن قوم آمدند ولی کسی ایمان نیاورده بود؛ فقط یک نفر ایمان آورده بود. اما قومش، او را گرفتند و با شکنجه، کشتند. اما با اینکه قومش او را کشتند، او بعد از شهادت و رفتن به آن دنیا، آرزو می‌کند که ای‌کاش قومِ او می‌فهمیدند و هدایت می‌شدند «...قَالَ یَالَیْتَ قَوْمِى یَعْلَمُون»(یس/26) یعنی او نسبت به کسانی که او را کشتند، این‌قدر محبت داشت.
وی افزود: کسی که میخواهد کار تبلیغی کند، اگر مخاطبین خود را شدیداً دوست ندارد -به‌حدّی که شب بلند شود و برای آنها دعا کند؛ یعنی واقعاً به آنها عشق بورزد- او اصلاً نباید برای کار تبلیغی سراغ این مخاطبین برود. ما که نمی‌خواهیم کار اقتصادی انجام دهیم! اگر مخاطب‌مان را دوست نداریم، برویم یک جای دیگری کار کنیم
وی ادامه داد: اینکه خداوند به پیامبر(ص) این‌همه تسلّای قلب می‌دهد و می‌فرماید: «فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَک...»(کهف/6) یعنی پیامبر من! خودت را نکُش! پیامبر(ص) برای چه کسانی خودکُشی می‌کرد؟ برای سلمان و ابوذر؟ آنها که خودشان آمده بودند و ایمان آورده بودند. پیامبر(ص) برای مشرکین و کفار و بت‌پرست‌ها، داشت خودکشی می‌کرد؛ برای اینکه آنها را هدایت کند. و این محبت شدید است که این‌کار را انجام می‌دهد.
حجت الاسلام محمدیان تصریح کرد: اگر مخاطب‌مان را دوست نداریم و از آنها خوش‌مان نمی‌آید، برویم یک جای دیگری کار کنیم، یا یک مخاطب دیگری پیدا کنیم که دوست‌شان داشته باشیم و واقعاً دل‌مان برای آنها بتپد، به‌حدّی که اگر چند روز نرفتیم، برای آنها دل‌تنگ شویم. یک چنین محبتی باید وجود داشته باشد؛ حتی اگر آن مخاطبین، به شما احترام نگذارند. شما می‌دانید که در مکه و حتی در مدینه، چقدر به پیامبر(ص) بی‌احترامی کردند!
نماینده رهبر معظم انقلاب در دانشگاه ها تأکید کرد: این محبت-نسبت به مخاطب- کلیدی است که می‌تواند درِ دل‌ها را باز کند؛ اصلاً دل با محبت باز می‌شود، بدون محبت باز نمی‌شود. و دل‌ها هم بدون اینکه ما چیزی بگوییم، خودشان می‌فهمند که این محبت وجود دارد یا ندارد؟ «القَلبُ یَهدی الی القَلب» لازم نیست ما به آنها بگوییم که «شما را دوست داریم» اگرچه فرموده‌اند که به زبان هم بگویید، اما خودِ دل‌ها این محبت را درک می‌کنند.
یکی از دندانه‌های آن کلید، محبت است. یکی دیگر هم، همان بحث مناجات شب است. اینها را باید درست کنیم تا این ارتباط با مخاطب، برقرار شود.
وی افزود: یکی دیگر از دندانه‌های آن کلید، که قرآن کریم بیشترین تأکید را بر آن دارد، این است که «لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً»(هود/51) و این شعار انبیاء است.
حجت الاسلام محمدیان تأکید کرد: اگر ما نسبت به مخاطب خودمان طمع مالی داشته باشیم، قطعاً این رابطه قطع می‌شود و درِ دل‌های مخاطبین، باز نمی‌شود. البته این «أَجْراً» که در آیۀ فوق بیان شده، فقط پول و مال نیست. بعضی اوقات انسان از مخاطبین خودش توقع مالی ندارد، اما توقع احترام و «تحویل گرفتن» دارد. «أَجْراً» همۀ انواع این مسائل را شامل می‌شود.
* خدا روزیِ اهل علم را ضمانت کرده استوی افزود: همین‌که انسان به کسی طمع پیدا کند، یک کدورتی در قلبش ایجاد می‌شود و درِ دلِ خودش بسته می‌شود. اینکه به‌جای توکل بر خدا، به بندۀ خدا دل ببندد و انتظار داشته باشد او برایش کاری انجام دهد، خیلی بد است. اینکه انسان احساس کند، از غیرخدا کاری بر می‌آید، این با توحید و توکل، منافات دارد.
حجت الاسلام محمدیان افزود: خداوند روزیِ اهل علم را ضمانت کرده، اما روزی‌ای که خدا میخواهد(و مصلحت می‌داند) نه آنچه که ما سفارش می‌دهیم. بنا نیست که ما سفارش بدهیم و خدا همان‌طوری که ما می‌خواهیم، ما را اداره کند! ما بناست عبد باشیم! پس به خدا اعتماد کنیم و به آنچه خدا می‌رساند راضی باشیم و قناعت کنیم.
* خطرِ آلوده شدن به مسائل مالی و دنیوی، روحانیت را تهدید میکندنماینده رهبر معظم انقلاب در دانشگاه ها تأکید کرد: روحانیت به شدت در معرض خطر است؛ به‌خاطر آلوده شدن به همین بحث‌های دنیوی! هرچند این مسائل، تنها بخشی از روحانیت را تهدید کند، ولی بالاخره ما روحانیون، مثل ظروف مرتبط با هم هستیم؛ یا مثل افرادی که در یک کشتی هستند. شیاطین هم به‌شدت دنبال روحانیت هستند؛ وسوسه می‌کنند و دام می‌گسترانند و خرج می‌کنند.
وی افزود: امیرالمؤمنین(ع) در خطبۀ قاصعه می‌فرماید: خداوند به پیامبران پول نداد، تا آن کسانی که نزد ایشان می‌آیند به‌خاطر حقیقت بیایند، نه به‌خاطر پول! (وَ لَوْ أَرَادَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ لِأَنْبِیَائِهِ حَیْثُ بَعَثَهُمْ أَنْ یَفْتَحَ لَهُمْ کُنُوزَ الذِّهْبَانِ...؛ (نهج‌البلاغه/خطبه 192) این سنت الهی و لطف الهی است که زندگی روحانیت، یا در حدّ مردم عادی و یا حتی پایین‌تر از آنها باشد، تا بتواند آن حقیقت را بیان کند.
