استعفا برای فرار از پاسخگویی

«نود اقتصادی» :وحید شقاقی شهری، عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی در گفتگو با « نود اقتصادی » در خصوص نقش سیاست‌های مسعود نیلی، مشاور و دستیار ویژه روحانی در بحرانی شدن وضعیت اقتصاد کشور در 5 سال اخیر اظهار کرد: یک عدم هماهنگی بین تیم اقتصادی دولت وجود دارد. برای تحقق یک هدف اقتصادی به ویژه در مقابل جنگ اقتصادی نیازمند هماهنگی بین تیم اقتصادی دولت هستیم.

وی افزود: وقتی هماهنگی بین تیم اقتصادی کشور نیست، این مسئله باعث می‌شود که افراد مختلف در دولت کناره گیری کنند، بدلیل اینکه به نظرشان اهمیت داده نمی‌شود و نمی‌توانند به مردم پاسخگو باشند.

این اقتصاددان عنوان کرد: آقای دکتر نیلی اگر در دولت می‌ماندند باید پاسخگو می‌بودند. به نظر بنده آقای دکتر نیلی نظرات خود را گفته است، دلیل عدم هماهنگی و ضعف مدیریت در اقتصاد کشور بی توجه به نظرات ایشان است. آقای مسعود نیلی به دلیل اینکه اختیاراتی را نداشته ترجیح داده که کنار برود، تا در آینده پاسخگو نباشد. وقتی مشکل اقتصادی پیش آمده و توجهی به نظرات آقای نیلی نشده، پس چطور می‌توان از آقای نیلی توقعی داشت؟

شقاقی شهری خاطر نشان کرد: یکی از اصلی ترین افرد در تیم اقتصادی دولت، آقای دکتر نیلی هست. اگر در دولت همتی وجود داشت و سیاست اقتصاد مقاومتی را خوب اجرا می‌کردند طبیعتا ما در بعد تحریم‌ها به این شدت تحت تاثیر منفی و تکانه‌های منفی قرار نمی گرفتیم. این تحریم تکانه‌هایی است که از بیرون وارد شده است و شاهد این هستیم که چقدر اقتصاد ایران را تحت الشعاع قرار داده است. در واقع رویکرد دولت در مقابل اقتصاد مقاومتی فعالانه نبوده است و چه بسا منفعلانه بوده و حتی چالش‌های ما نیز بیشتر شده است.

وحید شقاقی شهری اذعان کرد: اگر ما در سال اخیر می‌توانستیم اقتصاد را مقاوم کنیم هرگز به این شدت تحت تاثیر تحریم‌ها قرار نمی گرفتیم. بنظر بنده درون دولت عزم جدی و اعتقاد درونی برای مقاوم سازی اقتصاد نبوده یا حداقل کم لطفی به سیاست مقاومتی شده است. اگر دولت با تیم اقتصادی در این مسئله به صورت جدی کار می‌کرد قطعا در شرایط فعلی اقتصاد ما مقاومتر بود.

وی گفت: این همه به دولت گفتیم اقتصاد مقاومتی را اجرا کند که متاسفانه به جای این کار مدام به دنبال تعامل با اروپا رفت. تعامل خوب و لازم است ولی به شرطی لازم است که اول درون کشور را بسازد و اقتصاد درون زای قوی داشته باشیم و بعد به سراغ تعامل و مذاکره برویم. اگر اقتصاد درونی پوسیده باشد طبیعتا مذاکرات بی نتیجه خواهد ماند و یک منافع یک طرفه برای غربی ها ایجاد می‌کند.