عمران خان و چالش های پیش رو

نسیم آنلاین:‌ عمران خان به صورت رسمی به عنوان بیست و دومین نخست وزیر پاکستان قسم یاد کرده است. حالا کاپیتان سابق تیم کریکت این کشور، با چالش ها و موانع زیادی بر سر راه خود مواجه است. اما آیا وی می‌تواند انتظارات داخلی و بین‌المللی را برآورده سازد؟

گاردین در گزارشی نوشت: دلیل این که پیروزی عمران خان در انتخابات پاکستان باعث جلب توجهات بسیاری شده خیلی دور از ذهن نیست. داستان یک بازیکن مرفه کریکت که تبدیل به ستاره ای در عرصه سیاست می‌شود و جناح های مختلفی که از روی کار آمدن او عصبانی می‌شوند، به خودی خود داستانی است که نمی‌توان نادیده‌اش گرفت.

با توجه به تاریخچه کودتا در پاکستان، قدرت گرفتن عمران خان مانند به حقیقت پیوستن یک پیشگویی بود؛ پیروزی مردم در انتخابات.

پاکستان کشور مهمی است. بالای 200 میلیون نفر جمعیت دارد که از این تعداد 66 درصد زیر 30 سال دارند. کشوری مستعد فقر و بی‌سوادی. و البته جایی که به طور غیر‌تصادفی صحنه نبرد گروه های افراطی است. مراکز آموزشی زیادی برای ترویج این افکار وجود دارد که توسط سعودی ها بنیان گذاشته شدند.

هنوز مشخص نیست این که عمران خان که در مسائل مملکتی تجربه ای ندارد و محکی نخورده چطور می‌تواند از چالش های پیش رویش عبور کند و مسائل ریشه دار پاکستان را حل کند. چیزی که مشخص است این است که او نسبت به گذشته بسیار عوض شده. عمران خان حزب خودش، تحریک انصاف (به معنای جنبش عدالت) را در سال 1996تأسیس کرد.

عمران خان گفته که حزبش تلاش خواهد کرد تا جامعه ای مبتنی بر صداقت و شاسیته‌سالاری درست کند. عمران‌خان در امور مذهبی، بینشی محافظه کارانه دارد و از قوانین شریعت حمایت می‌کند و از گروه هایی که با تقدس زدایان مقابله می‌کنند بسیار حمایت می‌کند. انتقاد‌های گسترده وی از بمباران های پهپاد‌ی آمریکا باعث شده تا عده ای به او لقب "طالبان خان" بدهند! عمران‌خان با این‌که از دانشگاه آکسفورد فارغ‌التحصیل شده ولی با سیستم آموزشی غربی پاکستان مخالف است.

در پاکستان ژنرال ها به کنترل کردن سیاست های امنیتی و بین‌المللیِ کشور عادت دارند. مداخله در این روند می‌تواند یا شروع یک دوره باشد و یا حتی باعث پایان زندگی یک‌نفر شود. بنابر این چه عمران‌خان بخواهد با آمریکا قطع رابطه کند و یا مثلاً با هند پیمان دوستی ببندد و یا با تروریست ها صحبت کند، بهتر است حواسش به پشت سرش باشد. مهم نیست داستان‌های عامه پسندی که از قدرت دموکراسی می‌گویند چقدر حقیقت دارد، اما یقیناً دست های پنهانی که بر شانه های نخست وزیرِ جدید وجود دارد کاملاً واقعی است و انداختن آنها سخت است.