اولین شماره ماهنامه "عصر اندیشه" منتشر شد

پرده نقاشی استاد جعفر پتگر با موضوع «علی(ع)، انگشتری و گدا»، فصلی منتشر نشده از کتاب «دا» به همراه گفتگو با نویسنده و روای کتاب، گفتگوی ویژه با پرفسور «جیمز پتراس» مشاور سابق سالوادور آلنده و جامعه‌شناس آمریکایی پیرامون «تجربه مبارزه با سرمایه‌داری»، مقاله «فهم فقه شهروندی» نوشته حسام‌الدین برومند، گفتگوی منتشر نشده با استاد «محمدمهدی فولادوند» قرآن‌پژوه و هنرشناس معاصر درباره «داد و ستد فلسفه و زیباشناسی»، سروده اختصاصی پدر شعر ریاضی ایران درباره «غزه»، «راهنمای فرهنگ» (سینمای جهان، تئاتر، رمان و داستان، موسیقی) به همراه اثری از استاد حسن رحیم‌پور ازغدی با عنوان «بازشناسی تئوریک داستان‌نویسی اسلامی» از مطالب شماره اول «عصر اندیشه» هستند.

این مجله هر ماه «کلوپ نویسندگان» را با حضور متفکران رشته‌های مختلف برگزار می‌کند و در شماره نخست، استاد سیدمحمد مهدی میرباقری رئیس فرهنگستان علوم اسلامی در بازدید از تحریریه «عصر اندیشه» به ترسیم «نقشه راه مبارزه با سکولاریسم» پرداخت. همچنین دکتر محمدتقی کرمی مدیر گروه مطالعات زنان دانشگاه علامه طباطبایی و دکتر احمد دوست محمدی مدیر گروه مطالعات منطقه‌ای دانشگاه تهران از دیگر میهمانان کلوپ عصر اندیشه بودند. گزارش‌های «چرا ستاره‌ها خودگشی می‌کنند؟» به بهانه خودکشی رابین ویلیامز کمدین هالیوودی و «شاهان چگونه می‌میرند؟» (کندوکاوی در مرگِ شاهان آواره) به بهانه سالمرگ رضا و محمدرضا پهلوی از پرونده‌های ویژه نشریه هستند.

«عصر اندیشه» شامل 5 بخش «تاریخ سری»، «فستیوال مولف»، «جهان علوم انسانی»، «کتاب نقد» و «هنرنامه» و دارای 2 روی جلد فارسی و انگلیسی است و مطالب برگزیده خود را نیز در 7 صفحه به زبان انگلیسی به چاپ رسانده است.

پیام فضلی‌نژاد در نخستین سرمقاله مجله با تیتر «دانش ناقص، خطرناک است» به شرح وضعیت تفکر در جهان معاصر پرداخته است و می‌نویسد: ما معتقدیم زرادخانه فکر دینی که مانند یک «تمدن خفته» در تکاپوی خیزش دوباره است، دانش و جهان معاصر را از وضع رقّت‌بار کنونی عبور خواهد داد، به شرطی که همه بدانیم تمنای کم برای دانش، حتی از دانش ناقص نیز خطرناک‌تر است... «عصر اندیشه» کارزاری است برای اندیشیدن؛ ماهنامه‌ای که نزد مخاطبان خود «احرام تفکر» می‌بندد و می‌خواهد تا به پشتوانه حکمت متعالیه، به قدر مقدور با «سلطه حماقت» بجنگد... کوشش ما این است که هم در محتوا و هم در فرمِ ماهنامه «عصر اندیشه» الگوهای جدیدی را تجربه کنیم. بی‌تردید چنین هدف و تجربه‌ای را نباید صرفاً از تیم این ماهنامه انتظار داشت، بلکه باید همه نویسندگان و کوشندگان فکری ایران آن را یاری کنند تا برنامه‌های «عصر اندیشه» به سامان برسد. از این رو، خود را مستحق نقدهای دائم و تذکرات مشفقانه پیشروان و پیشاهنگان این عرصه می‌دانیم و به نامِ خدا، نخستین شماره نشریه را می‌گشائیم.