یونان و خدایانش علیه آلمان و کارخانه‌هایش
هیچکس نمی‌خواهد عامل سقوط احتمالی یونان شناخته شود/ خروج احتمالی آتن از منطقه یورو به وجه جهانی این اتحادیه لطمه می‌زند/ تا زمانی که اصلاحات مد نظر اتحادیه اروپا اجرا نشود، کسی به یونان کمک نخواهد کرد
گروه بین‌الملل نسیم: خبرگزاری رویترز در گزارشی از بازی اتهام زنی میان مقامات یونان و اتحادیه اروپا، می نویسد که به نظر می‌رسد کشورهای عضو منطقه یورو تنها در تلاشند تا اگر یونان سقوط کرد، انگشت اتهامی به سمتشان نشانه نرود.
در حالی که آتن به سمت ورشکستی حرکت می‌کند، یونان و طلبکاران بینالمللیاش نمی‌خواهند عقب نشینی کنند و هر یک طرف مقابل را مقصر می‌خوانند .
رهبران سیاسی اتحادیه اروپا و بانکداران مرکزی به همراه سیاست‌مداران یونانی همه روی یک موضوع اتفاق نظر دارند: هیچ کس نمی‌خواهد عامل سقوط احتمالی یونان باشد .
اگر طی هفته‌های آتی، یونان نقدینگی خود را از دست بدهد، که احتمال این اتفاق زیاد است، هیچ کس نمی‌خواهد متهم شود که یونان را از لبه پرتگاه هل داده است و به این کشور کمکی نکرده است .
دولت چپ‌گرای یونان، متهم خود را انتخاب کرده است: آلمان، پرداخت کننده اصلی اتحادیه اروپا که متهم است سیاست‌های اقتصادی مسمومی را بر یونان تحمیل کرده است و "بحران انسانی" رقم زده است .
دولت‌های منطقه یورو زمینه را برای متهم کردن دولت نوپای نخست وزیر "آلکسیس سیپراس" آماده می‌کنند تا او را به مانع تراشی، عدم اجرای تعهدات و فرار از انتخاب‌های سخت محکوم کنند .
برلین، بروکسل و سران صندوق بین المللی پول در واشنگتن همگی این پیام را ارسال می‌کنند که "هرچه توانستیم برای نجات یونان انجام دادیم اما عاقبت این ماجرا به خودشان بستگی دارد . "
سیپراس و "یانیس واروفاکیس" وزیر دارائی‌اش، ابتدا و پس از رسیدن به قدرت تلاش کردند تا با فرانسه، ایتالیا، بریتانیا، بروکسل و رسانه‌ها علیه برلین اتحاد کنند اما غیر از رسانه‌ها هیچ کس همراهی‌اشان نکرد .
سیپراس برای اشغال یونان توسط آلمان در سال‌های ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۴ درخواست غرامت کرد و دولتش هم مبلغ غرامت را ۲۷۹ میلیارد یورو تخمین زد که مبلغ آن حتی بیشتر از ۲۴۰ میلیارد یوروی طرح نجات مالی اتحادیه اروپا و صندوق بین المللی پول بود.
برلین گفت که به قربانیان غرامت پرداخت کرده است و طبق قرارداد سال ۱۹۹۰ با چهار برنده جنگ جهانی دوم، درخواست‌های جنگی پایان یافته است .
صدراعظم آلمان، آنجلا مرکل هم از خود حسن نیت نشان داد و تلاش کرد تا رابطه‌ای مبنی بر اعتماد با سیپراس بسازد و در عین حال مصر است که یونان باید شرایط اصلاحات مد نظر وام‌دهندگانش را بپذیرد، این شرایط شامل کاهش حقوق بازنشستگی و اصلاحات کاری است .
مرکل پس از گفتگو با نخست وزیر یونان گفت که باید برای جلوگیری از فقدان نقدینگی یونان اقدام شود. المان آماده است تا تمام حمایت‌هایی که از ما درخواست شده است را محقق کند اما اصلاحات باید صورت بگیرد .
سرمایه گذاران امیدوارند که وعده مرکل به نقطه عطفی تبدیل شود، همانند سخنان "ماریو دراقی" رئیس بانک مرکزی اروپا که وعده داد که هر اقدامی که برای نجات یورو لازم باشد، انجام می‌شود .
اما سخنان مرکل را می‌توان اقدامی برای فرار از اتهام دانست، برخلاف دراقی، مرکل نمی‌گوید که باید برای جلوگیری از ورشکستگی یونان هر کاری را انجام دهیم . وزیر دفاع آلمان هم درباره موفقیت آتن تردید دارد .
وزرای دفاع خشمگین منطقه یورو به وضوح گفته‌اند که توافق با یونان محتمل نیست و درخواست واروفاکیس برای دریافت وجه نقد در اجرای بخشی از اصلاحات را رد کرده‌اند و به وی گفته‌اند که حتی سرمایه گذاری طولانی مدت و رهایی از بدهی‌ها تا زمانی که یونان برنامه اصلاحات را امضا و اجرا نکند، ممکن نیست .
در حالی که رهبران یونان مصرند که اتحادیه اروپا باید به خواست دموکراتیک مردم یونان احترام بگذارد، اما وام دهندگان می‌گویند که ان‌ها نیز به رای دهندگانشان تعهدات دموکراتیک دارند .
وزیر دارائی یونان می‌گوید که کشورهای منطقه یورو، تمام پولی که برای نجات یونان نیاز بوده است را تامین نکرده‌اند بلکه به اندازه‌ای پول در اختیار این کشور گذاشته‌اند که بانک‌های خود را حفظ کنند و در این میان آتن بدهی میلیاردی به بار آورده است .
مقامات اتحادیه اروپا نیز این ادعا را واهی می‌خوانند و می‌گویند که بانک‌هایشان در سال ۲۰۱۲ و زمانی که یونان به بانک‌های خصوصی بدهکار بود، متضرر شده است .
چندین هفته است که مقامات یونان به همتایان اروپایی خود می‌گویند که پول ندارند، یکی از مذاکره کنندگان اروپایی می‌گوید: یونانی‌ها آنقدر دروغ گفته‌اند که وقتی واقعا ورشکست می‌شوند کسی حرفشان را باور نمی‌کند .
بانک مرکزی اروپا نیز می‌گوید که اگر حمایت از آتن، قابل انجام نباشد، اتحادیه اروپا در این زمینه تصمیم سیاسی اتخاذ می‌کند؛ و مصمم است که خودش به تنهایی ورود نکند .
رئیس کمیسیون اروپا، "ژان-کلود یونکر" تا آخرین لحظه مشتاقانه دست سیپراس را می‌فشارد به این امید که پیش از آنکه دیر شود، توافقی را در خصوص اصلاحات اقتصادی نا‌خوشایندی را بر چپ‌گرایان تحمیل کند .
از نظر ژان-کلود یونکر که یکی از پدران یورو است، خروج یکی از اعضا از منطقه ۱۹ ملیتی یورو، به وجه جهانی این گروه لطمه می‌زند و می‌تواند اغاز خطرناکی باشد که سایرین را تشویق کند در بحران‌های آتی علیه سایر اعضا چنین کاری را انجام دهند .
حتی اگر یونان در منطقه یورو بماند، کوتاهی آتن در قبال سایر دولت‌های منطقه یورو یا بانک مرکزی اتحادیه اروپا یکی از لحظات ناخوشایند در تاریخ این اتحادیه خواهد بود .
در این میان، برخی نگران تظاهرات‌های مستمری بگیران یونانی و یا بیماران بیمارستانی و شیوع خشونت در آتن هستند. اگر چنین اتفاقی بیفتد، هیچ کس مسئولیت قبول نمی‌کند .
