محسن اخوان در بخشهای دیگری از گفتگوی خود با «نسیم» اظهار داشت: - در سفری سه هفتهای به کشورهای فرانسه، سوییس و آلمان که از 15 شهریور سال جاری تا 5 مهر به طول انجامید سعی کردیم سبک زندگی و تحصیل دانشجویان ایرانی دانشگاههای سوربن(فرانسه)، ای اس پی ال(سوئیس)، زوریخ، گوتنبرگ و برلین(آلمان) را به تصویر بکشیم. - قسمت اول مستند با موافقت و مخالفتهایی بین این محصلان روبرو شده بود. مخالفان عقیده داشتند که برخی قسمتها مانند نقدی به مسأله سوسنخانم در قسمت اول وارد شده بود تندروی بوده است. - قسمت اول مستند بسیار دیده شده است. برآورد ما این است که حدود 60 تا 70 درصد محصلان ایرانی در خارج از کشور این مستند را دیدهاند. - برای سفر به کانادا و ارتباط با محصلان ایرانی دانشگاههای این کشور نیز اقدام کردیم که به دلیل طولانی بودن فرایند صدور ویزا و از دست رفتن فرصت تابستان در نهایت کشورهای اروپایی را جایگزین کانادا کردیم. - سوال جدی که در بحث نمایش و دیدن شدن آثار مستند توسط مخاطبان وجود دارد این است که مثلا برگزیدههای بخش مستند جشنواره فیلم فجر سال گذشته را چقدر از مخاطبان و مرد م دیدهاند؟ آیا ما قرار است مستند بسازیم
و به بایگانیها بسپریم؟ آیا آقایان صرفا مستند میسازند که ساخته باشند؟ مخاطب مستندهای جشنواره سال گذشته فجر کجا هستند؟