اخبار آرشیوی

به گزارش «نسیم» در متن کامل بیانیه پایانی چهارمین گردهمایی "مدافعین حرم" که عصر سه شنبه 8 مرداد ماه در میدان امام حسین تهران برگزار شد، چنین آمده است: بسم الله القاصم الجبارین این روزها کوفه و دمشق، زخم‌دار تیغ خارجیانند. از 1400 سال پیش که باب خانه اهل کسا(ع) به آتش کشیده شد، اسلام فهمید که روزهای جگرخونی در راه است. ناکث و مارق و قاسط، دست به دست هم دادند تا قرآن‌های صامت و ناطق را بر سر نیزه کنند؛ تا فرق‌های عدالت را بشکافند و حنجره‌های اصلاح را ببرند و دست‌های غیرت را بر زمین بیندازند. اسلام، قرن‌هاست که داغ دار است. هر روز داغی و هر روز دردی. روزی خود اهل بیت را به تیر سه شعبه دوختند و روزی حرم‌های آنان را به بمب و موشک سوختند. برای جوان شیعه، دفاع از حرم، آزمایش است. که نشان بدهد بوی عباس می‌دهد و «یا لیتنا کنا معکم»هایش، شعاری خاک گرفته در بستر زمان نبوده. شعوری سرخ بوده جاری در تاریخ بشر، که هر روز، در هر تنگنا، جلایی تازه به خود گرفته و شکوهی نو آفریده. و برای صاحب الزمان(عج) ای که شنوای روضه علم‌داری عباس(ع) است، چه بضاعت مزجاتی بهتر از اینکه جوان شیعه بگوید: «آقا جان! عباس نیست اما شیفتگان عباس هستند. غیرت نیست اما غیرت‌مردان هستند.» و چه بیعتی بهتر از اینکه با خون خود، نامش را در فهرست مدافعان شیعه و سنی حرم بی‌بی زینب(س)، بنویسد. در درازای فهرستی که با عباس بن علی(ع) آغاز می‌شود و تا آن جوان سیاه‌پوست ساحل عاجی، ادامه پیدا می‌کند. می‌شود که نام من و تو را، پسِ نام «محمد سلیمان الکونی» بنویسند و تشییع‌کنندگانمان، نوشته روی کفنمان را بلند بخوانند که «فداءً بالسید زینب(س)»!؟ امروز، کفار حربی در سوریه جمع‌اند و با ناکثان و مارقان و قاسطان درآمیخته‌اند تا درخت به ثمر نشسته مقاومت را از ریشه برکنند. اما نمی‌دانند که برای پیر و جوان مسلمان، «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا.» غیرت، ایران و لبنان و عراق و سوریه و افغانستان و آذربایجان و ساحل عاج نمی‌شناسد. غیرت، سن و سال و شیعه و سنی و سیاه و سفید نمی‌شناسد. بهاری است به گستره گیتی که بر هر جان مرده می‌نشیند و از او، اسطوره‌ای می‌سازد که سالیان سال، «شهید آفرین» است. دنیا بداند فردای این جنگ جهانی علیه سوریه، نه سوریه حکومتی سکولار باقی خواهد ماند و نه خواب‌های آشفته حکومت‌های اخوانی و سلفی و عثمانی تعبیر خواهد شد. دنیا بداند فردای فتح فتنه شام، مسلمانان و مسیحیانی را خواهد دید که «یدخلون فی دین الله افواجا». شهادتین بر زبان می‌آورند و به «ولی» بودن «علی» گواهی می‌دهند. دنیا بداند فردای دفاع مقدس سوریه، اسلام ناب محمدی سر بر سجده شکر خواهد داشت و جبهه استکبار و ارتجاع، انگشت حسرت در دهان. «الیس الصبح بقریب»!؟