به گزارش خبرنگار «نسیم»، رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی امروز در همایش ملی فقه هستهای اظهار کرد: - فتوای رهبری در زمینه ساخت، انباشت و نگهداری و کاربرد سلاحهای هستهای اتفاق با ارزشی از نظر علمی، فقهی و سیاسی بود. این فتوا برکات فراوانی داشت که از جمله آن میتوان بیان کرد که این فتوا خط شکن بود. - در این فتوا بر این موضوع تاکید شده که از نظر فکری، نظری و فقهی با تولید و کاربرد سلاح کشتار جمعی و سلاح هستهای مخالفیم. در حوزه مبانی حکمی، فکری و فقهی بخشی به عنوان مبانی خلقت و جهان شناختی تعبیر میشود که از جمله آنها این است که خلقت روح الهی دارد. -خداوند هستی را موزون آفریده و در هستی نظمی حاکم است و آن تابع اراده تکوینی الهی است، بنابراین هر اقدامی که نظم حاکم در خلقت را مخدوش سازد ممنوع است. - طبیعت مسخر انسان است و این امر برای همه انسانها صادق است و هر شخصی باید از خلقت، طبیعت و محیط زیست بهرهمند شود. بر اساس مبانی انسانشناسی کرامت ذاتی انسان بینهایت است ولی انسان میتواند مراتب اکتسابی این کرامت را کسب کند. -حق حیات از دیگر مبانی موجود است و اگر این حق وجود داشته باشد صاحب حق میتواند هر
گونه تصرفی در دایره آن انجام دهد ولی باید در نظر داشت که حیات از سویی تکلیفآور است. انسان دارای مقام خلافت است که این مقام را در نتیجه مرتبت عبداللهی به دست آورده است. -در فرهنگ لیبرالیستی و اومانیستی اگر سودی در کاری وجود داشته باشد اشکالی ندارد و در تجارت میتوان تولید میکروب کرد و سپس آنتی میکروب را به فروش رساند. -اگر عمل ما سبب کفر انسانها و از بین رفتن انسانهایی شود که زمانی قرار است مسلمان شوند پذیرفته نیست. -سلاحهای کشتار جمعی و سلاح اتمی، سلاح نیستند بلکه ابزار هلاکت است و اگر این سلاحها استفاده شود، چیزی برای جنگ یا صلح باقی نمیماند.