اخبار آرشیوی

به گزارش خبرنگار «نسیم»، هفتمین مراسم شب شاعر با پاسداشت شاعر آیینی حبیب چایچیان(حسان) عصر سه‌شنبه در محل سازمان هنری رسانه‌ای اوج برگزار شد. محمدعلی مجاهدی، شاعر در این مراسم با اشاره به این چنین تجلیل‌هایی که توسط موسسه اوج برگزار می‌شود، گفت: این موسسه کم‌محبتی‌های دیگر نهادهای فرهنگی را جبران می‌کند. وی افزود: فکر می‌کنم حضور تک تک حاضران در این محفل صمیمی، بزرگ‌ترین خدمتی است که می‌تواند در ذهن شاعران بزرگواری مانند استاد چایچیان موثر باشد و او را ولو در سن کهولت به ادامه راه، بیش از پیش تشویق کند. من تقریبا 50 سال پیش با ایشان آشنا شدم. این آشنایی به همراه شادوران محمدعلی فتاح صورت گرفت که از اساتید مسلم شعر آیبینی معاصر بود و در سرودن غزلیات در ردیف‌های مشکل دستی تمام داشت و حق بزرگی بر گردن من حقیر دارد. این شاعر آیینی در ادامه با اشاره به اینکه چایچیان بیش از 70 سال است در مسیر شعر ولایی قلم می‌زند، گفت: آثار ایشان همیشه مورد اقبال جامعه ولایی ایران و پارسی‌زبانان بوده و هست و با آن لهجه شیرین آذری، موقع شعر خواندن ملاحت مضاعفی به کلام خود می‌بخشد. نه تنها در سرودن شعر آیینی مهارت تام و تمام بلکه در اجرا شعر نیز دستی قوی دارند. پیر پارسای محفل ما، کارنامه‌ای کاملا درخشان و افتخارآفرین دارند و هیچ نقطه سیاه و مبهمی در پیشینه فعالیت فرهنگی ایشان مشاهده نمی‌شود. همه فعالیت‌های او، خدمت، صداقت، اخلاص و محبت و ارادت است. مجاهدی در ادامه گفت: چایچیان بیش از 70 سال در هیئات مذهبی آنهم از نوع آذری‌زبان که با شور و حال خاصی برگزار می‌شود، شیرازه سخنش به گونه‌ای است که در ذهن و دل مخاطبان تاثیرگذار است. این اقبال عالم و فراگیر از ایشان در جامعه به علت آن است که پیچیدگی در شگرد بیانی او وجود ندارد و یک سبک عراقی خالص است. یک بیت نمی‌توانید پیدا کنید که از شاخصه‌های سبک عراقی فاصله گرفته باشد. همه چیز مانند بلور، شفاف، روشن و با در عین حال با همه پیدایی و روشنایی، ذهن مخاطبان را درگیر می‌کند. مجاهدی افزود: یکی از مسلمات شعر امروز که خیلی هم روی آن تاکید می‌شود این است که شاعر نباید سهم مخاطبان را به فراموشی بسپارد. شاعر قرار نیست همه گفتنی‌ها را در شعر به تصویر بکشد و از مخاطب فقط یک مستمع بسازد. شاعر اگر می‌خواد به زبان شعر سخن بگوید باید به گونه ای سخن بگوید که چند بعدی باشد و تجزیه و تحلیل را بر عهده مخاطب بگذارد. اگر شعر حافظ تا امروز زنده مانده است به دلیل چند بعدی بودن ان است که با گذشت زمان کهنه نمی‌شود. وی در ادامه گفت: یک فقیه از شعر حافظ استفاده می‌کند. یک واعظ هم اگرچه ابیات کنایه‌داری به شعر حافظ دارد ولی هرگر او را با زمان خود تطبیق نمی‌دهد. اگر کسی زندگینامه حافظ را خوانده باشد می‌فهمد که در چه شرایط خفقان و نفاق‌آبادی زیسته است و امیر آن دوره که در راس حکومت قرار می‌گیرد شب به صبح شراب می‌خورد ولی صبح لباس تقوا می‌پوشید و می‌گفت بروید ببینید دهان چه کسی بوی شراب می‌دهد، او را بخوابانید و تازیانه بزنید. حافظ اینها را به چشم دیده است. مجاهدی در ادامه با بیان اینکه می‌بالیم که امروز کاروان شعر آیینی، کاروان‌سالاری مانند حبیب چایچیان دارد و سایر پیشکسوتانی که سال‌های سال در این عرصه نامهربانی‌ها را چشیده‌اندو لب به آه و شکوه باز نکرده‌ و به راه خود ادامه داده‌اند به دلیل اینکه شکوه با رسالتی که دارند ناسازگار است.